ตอน 17 เฮ้อ..นี่ถ้าแซมรู้ว่าผู้ติดเชื้อถูกนักล่ากำจัดไปแล้วจะทำยังไง แล้วยิ่งถ้ารู้ว่าฉันเป็นคนพานักล่ามาเอง
เขาต้องเกลียดฉันแน่ๆ อาจจะทั้งโกรธ ทั้งเกลียดจนฆ่าฉันจริงๆ ก็ได้ T.T ฉันอยากปรึกษาใครสักคนจัง
คนที่ฉันจะคุยได้คงมีแต่วินเซนต์ แต่นายแวมไพร์งี่เง่าก็ดันไม่ออนไลน์ซะอีก ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจส่งอืเมลล์ไปหาวินเซนต์ 
ตึ่ง..............ตึ่ง ........ <<<----- เสียง Msn 
Vin111 : คุณกำลังเจอปัญหาใหญ่มากๆ ใช่มั๊ย
Marisa : ใช่! ดีจริงที่คุณยอมอ่านจดหมาย Vin111 : เกิดอะไรขึ้น! ทำไมคุณไม่เคยบอกผมว่ารู้จักแวมไพร์ตนอื่น
Marisa : ก็อย่างที่บอก ฉันเพิ่งรู้ว่าเขาเป็นแวมไพร์ Vin111 : แล้วเขาดูเป็นยังไงบ้าง
Marisa : ฉันว่าเขา.. ก็ดี เขาช่วยฉันตั้งหลายครั้ง แต่..แต่เขาเป็นแวมไพร์นะ Vin111 : แล้วไงล่ะ... ผมก็เป็น จะบอกให้นะว่าแวมไพร์ไม่ได้โหดร้ายทั้งหมดหรอก หรือคุณไม่คิดแบบนั้น
Marisa : ฉันก็คิดเหมือนนั่นล่ะ แวมไพร์ไม่ได้เลวร้ายไปหมดทุกตนหรอก Vin111 : แสดงว่าเขาเป็นแวมไพร์ที่ดี งั้นคุณก็เป็นเพื่อนกับเขาได้นี่
Marisa : ใช่ แต่มันสายไปแล้วล่ะ ตอนนี้เขาเกลียดฉันแล้ว เขาไม่อยากเจอหน้าฉันด้วยซ้ำ Vin111 : ที่จริงมันก็ดีกับคุณไม่ใช่รึไง คุณจะได้พิสูจน์เรื่องแวมไพร์โดยไม่มีใครมาขวาง
Marisa : ไม่อีกแล้ว ฉันจะไม่พิสูจน์อะไรบ้าๆ อะไรทั้งนั้น
Marisa : คุณรู้มั๊ยว่ามันรู้สึกแย่แค่ไหนที่เขาทำเย็นชาใส่ฉัน ฉันเกลียดตัวเองจริงๆ Vin111 : หมายความว่าคุณจะเลิกสนใจแวมไพร์งั้นเหรอ?
Marisa : ฉันเลิกสนใจทั้งหมดไม่ได้หรอก ฉันต้องทำรายงานส่ง
Marisa : แต่ฉันจะสนใจเฉพาะข้อมูลที่ค้นคว้ามาได้ ส่วนเรื่องออกจามพิสูจน์ ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว !! Vin111 : คุณพูดจริงๆ นะ
Marisa : จริงสิ Vin111 : แล้วคุณบอกแวมไพร์ตนนั้นให้รู้แล้วหรือยัง
Marisa : ยังไม่ได้บอก ฉันจะบอกเขาได้ไง ในเมื่อเขาไม่อยากเจอฉันแบบนี้ Vin111 : คุณก็ไปหาเขาสิ หรือคุณไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
Marisa : รู้ เขาอยู่ข้างๆ บ้านฉันเอง แปลกใจไหมล่ะ Vin111 : ถ้าอยู่ใกล้ขนาดนั้นก็ไปหาเขาสิ
Marisa : ไป..หาเขาเนี่ยนะ! แบบว่าเดินไปเคาะประตูบ้านคุยกันน่ะเหรอ ... ฉัน..ฉัน... Vin111 : กลัว
Marisa : ไม่ใช่ ! คือฉันไม่รู้จะบอกเขายังไง พูดไปเลยว่า "ฉันเลิกสนใจคุณแล้วนะ..หวัดดี" งี้เนี่ยนะ! Vin111 : ถ้าพูดแบบนั้นผมว่าคุณต้องทะเลาะกันก่อนจะคุยจบแน่
Marisa : แล้วฉันควรจะพูดไงดีล่ะ Vin111 : ง่ายนิดเดียว แค่คำเดียวเท่านั้น
Marisa : คำว่าอะไร? Vin111 : ก็คำที่คนเราใช้เวลารู้ว่าตัวเองทำผิดไง
Marisa : คำ...อ๋อ! ฉันรู้แล้ว ขอบคุณมากนะวินเซนต์ คุณเป็นเพื่อนที่ดีของฉันจริงๆ Vin111 : ขอบใจ
Marisa : วินเซนต์ .. ฉันคิดว่าฉันควรไปตอนนี้เลยดีกว่า ดูเหมือนเขาจะกลับมาแล้ว Vin111 : โชคดีนะ
Marisa >>> Log Out พระเจ้าช่วยลูกด้วยทีเถอะ !!! 
ที่บ้านคอนเตส 
มาริสา : เอ่อ .. นี่คุณ.. บ้านไม่รู้จักปิด /// ถ้าโจรขึ้นบ้ายจะทำไงเนี่ย = =" 
แซม : หึ! โจรที่ไหนจะกล้ามาขึ้นบ้านแวมไพร์ล่ะ
มาริสา : " .... " แซม : คุณมีธุระอะไรเหรอ?
มาริสา : เอ่อ.. เปล่า แล้วลุงวีแลตกับป้าแมรี่ไปไหนล่ะ ? แซม : พวกเขาออกไปธุระข้างนอกน่ะ
มาริสา : เอ่อ.. ที่ฉันมาหาคุณก็เพราะ.. เพราะฉันอยากบอกว่า..ฉันขอโทษ....
มาริสา : ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ฉันทำ คุณพูดถูกฉัน..เป็นตัวก่อปัญหา...ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่สร้างปัญหาให้คุณอีก แซม : คุณ.. พูดจริงเหรอ?
มาริสา : จริงสิ แต่ว่าฉันหยุดค้นคว้าเรื่องแวมไพร์ไม่ได้นะ แต่..ฉันสัญญาว่าจะเอาแต่ข้อมูลเท่านั้น ไม่พิสูจน์อะไรแน่นอน ! 
แซม : ถ้าคุณคิดได้ยังงั้นก็ดี .. ขอบคุณที่เข้าใจพวกเรา
แซม : ผมว่าเราออกไปคุยข้างนอกกันดีกว่านะ
มาริสา : อะ..อื้ม ได้สิ! 
มาริสา : ฟู่ ~~ แซม : คุณถอนหายใจทำไม ?
มาริสา : ก็ฉันคิดว่าคุณคงโกรธเกลียดจนไม่อยากคุยกับฉันซะแล้ว T.T 
แซม : โถ่.. มาริสา ที่ผมจะไม่คุยกับคุณน่ะ เพราะผมคิดว่าคุณไม่อยากคุยกับผมต่างหาก ก็คุณโดนผมขู่ขนาดนั้น
แซม : ผมก็นึกว่าคุณจะโกรธและกลัว ผมไม่ได้โกรธคุณเลยนะ ^ ^
มาริสา : ก็ฉันรู้สึกว่าฉันเป็นคนนอกนี่ ทุกคนรู้เรื่องนี้หมดยกเว้นฉัน!! แซม : ไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอกน่าา.. แต่ช่วงนี้พวกผมเห็นคนแปลกหน้ามาป่วนเปี้ยนแถวนี้อยู่บ่อยๆ
แซม : แถมพวกเราคนนึงก็หายตัวไป
มาริสา : ( ต้องเป็นบาทหลวงโชกับเจสันแน่ๆ ทำไงดีเนี่ยยัยมาริสา sorry(T^T) ) <-- คิดในใจ 
แซม : ว่าแต่.. คุณจ้องหน้าผมทำไมเหรอ?
มาริสา : เอ่อ.. ฉัน..ฉันขอเห็นร่างแวมไพร์คุณอีกครั้งได้ไหม? แซม : (_ _。) เฮ้อ..ก็ได้
ฟึ่บ !!!!!!!!!!! 
แซม : คุณอยากจะเห็น แล้วทำไมไม่มองล่ะ?
มาริสา : เอ่อ.. ฉัน.. ขอสัมผัสตัวคุณได้มั๊ย ?? (ﾉω-ヾ) (อร๊างง..เขิล...) แซม : หึ! ได้สิ..
มาริสา : จะ..จริงมั๊ยที่...แวมไพร์อ่านความคิดคนอื่นได้ ? แซม : พวกเราจับความรู้สึกได้น่ะ หึ!
มาริสา : ละ..แล้วตอนนี้..ฉันรู้สึกยังไง แซม : หึหึ!
แซม : กล้าๆ กลัวๆ และ..... หัวใจคุณเต้นแรง
มาริสา : (O.O;) ( กรี๊ดดด.. ใกล้ไปแล้ว (ノ><)ノ ) <--- อันนีเก็คิดในใจ 
แซม : ผมว่าคุณควรกลับบ้านได้แล้วล่ะ
มาริสา : เอ๋ ? จะ.. จริงด้วย /// งะ... งั้นฉัน กะ.. กลับก่อนนะ (>_<) 
แซม : วิ่งเร็วขนาดนั้น ระวังหกล้มนะ (^_^)
ตอนที่ 18 หน้า 10 เรปที่ 189
เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
สนุกจังเลยค่ะ
คริ..คริ..
ตัวซิมซ์เรื่องนี้สวยๆหล่อๆ ทั้งนั้นเลยง่า...
เผลอแป๊บอัพไว้จริง
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก