ห้ามพูดคุย เม้นต์ หรือจองเรปใดๆในกระทู้นี้
(กรุณาทำตามด้วยนะครับ)





ประกาศรายชื่อผู้ผ่านรอบออดิชั่น



MANAMiiz
scottie
Jessie C
patootom
PanisaB
Venusfriday
Sistina17
maiicafee
คุณชายทองหยิบ
lilmamalil
alexa
BBGD
blue_topaz
kowy_T_lux
berrypink
Sirani



ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้าแข่งขันทั้ง 16 คน


เตรียมตัวให้พร้อมกับการแข่งขันที่แท้จริงจะเริ่มตั้งแต่นี้เป็นต้นไป...

Photography Credit: expressive-photography-by-anya-mizunskaya





The Lonely by Christina Perri


2am; where do I begin,
Crying off my face again.
The silent sound of loneliness
Wants to follow me to bed.

I'm a ghost of a girl that I want to be most.
I'm the shell of a girl that I used to know well.

Dancing slowly in an empty room,
Can the lonely take the place of you?
I sing myself a quiet lullaby.
Let you go and let the lonely in
To take my heart again.

Too afraid to go inside
For the pain of one more loveless night.
But the loneliness will stay with me
And hold me til I fall asleep.

I'm a ghost of a girl that I want to be most.
I'm the shell of a girl that I used to know well.

Dancing slowly in an empty room,
Can the lonely take the place of you?
I sing myself a quiet lullaby.
Let you go and let the lonely in
To take my heart again.

Broken pieces of
A barely breathing story
Where there once was love
Now there's only me and the lonely.

Dancing slowly in an empty room
Can the lonely take the place of you?
I sing myself a quiet lullaby
Let you go and let the lonely in
To take my heart again.





สำหรับโจทย์ในรอบแรกนี้ สิ่งที่ผู้เข้าแข่งขันทุกคนต้องทำคือ

ตีความหมายและอารมณ์ของเพลงนี้ถ่ายทอดและสื่อผ่านภาพเพียงภาพเดียวเท่านั้น...

โดยภาพจะต้องสอดคล้องกับเพลงที่ให้มา...


◆กติกาภาพ◆

1. ภาพมีเพียง 1 ภาพเท่านั้น ขนาด 640*480 แนวตั้ง หรือ แนวนอน แล้วแต่ถนัด
- 1.1 ภาพต้องเป็นภาพครึ่งตัว หรือ ภาพเต็มตัว
- 1.2 บังคับจัดฉาก มากน้อยแล้วแต่ความเหมาะสมและความสอดคล้อง
2. ภาพสามารถทำเป็นโทนสีแนวใดก็ได้ ขาวดำ ซีเปีย หรือจะเป็นภาพสีก็แล้วแต่ความต้องการของผู้เข้าแข่งขัน แต่โทนสีที่เลือกใช้ ต้องสอดคล้องกับอารมณ์ภาพที่ต้องการจะสื่อ
3. สามารถแต่งแสงได้ตามสมควรตามความเหมาะสมและความต้องการของผู้เข้าแข่งขัน
4. ไม่อนุญาตให้ใช้การตัดต่อใดๆทั้งสิ้นในการแข่งขันรอบนี้
5. ห้ามศัลยกรรมซิมส์หรือเปลี่ยนแปลงโครงหน้าร่างกายโดยเด็ดขาด


◆กติกาคำอธิบาย◆

คำอธิบายภาพ ว่าภาพนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากส่วนไหนของเพลง และภาพๆนี้ต้องการสื่ออะไรออกมา


กำหนดส่งภายในเวลาก่อนเที่ยงคืนของวันที่ 16 พ.ค. 2555

ไม่อนุญาตให้จองเรป ผู้เข้าแข่งขันสามารถลงผลงานได้ทันทีเมื่อภาพเสร็จสิ้นเท่านั้น


หากมีคำถามหรือข้อสงสัย ให้ไปที่
กระทู้สอบถามพูดคุย

ฉันพยายามที่จะเล่นมันอีกครั้ง
หลังจากที่คุณจากไป คุณรู้ไหมมันยากเหลือเกิน
ดวงตาที่ร้อนผาว และเอ่อร้นไปด้วยน้ำใสๆ
I miss you,baby. Now I'm lonely

--------------------------------------------------------------------------------------

ได้แรงบันดาลใจของภาพจากท่อนที่ว่า
'Dancing slowly in an empty room'
อันนี้ก็เลยจัดฉากให้ดูเป็นห้องที่ว่างเปล่าซักหน่อย
แต่ไม่ได้เต้น เปลี่ยนเป็นนั่งแทนล่ะกันนะคะ

ฝากผลงานด้วยนะคะ

A world without you

อยู่ท่ามกลางโลกที่ไม่มีเธอ เหมือนฉันอยู่ในโลกที่ปราศจากสีสัน
ปราศจากสิ่งมีชีวิต เหลือเเค่ฉันเพียงคนเดียว

ฉันได้แรงบันดาลใจมาจากเพลงท่อนนี้
Broken pieces of
A barely breathing story
Where there once was love
Now there's only me and the lonely.

"YOU HURT ME"

"คุณทำร้ายชั้นด้วยการจากชั้นไป
ทุกๆอย่างมันดูว่างเปล่า
คุณทำให้โลกของชั้นเปลี่ยนไป
ชั้นได้แต่เฝ้ารอ
ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่มีทางกลับมาเป็นดังเดิมได้"



แหวนแต่งงานที่นิ้วนางข้างซ้าย สื่อถึงความรักที่เคยมั่นคงเป็นเครื่องแสดงความมั่นคงของความรัก แต่บัดดี้มันกลายเป็นเหมือนเข็มแทงใจเมื่อไรที่เธอมองแหวนที่นิ้วมือของเธอมันทำให้เธอรู้สึกหว้าเหว่และนึกถึงคนรักที่จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืนได้ของเธอ
จวบจนปัจจุบันที่ความเหงาความเศร้าและความเจ็บปวดมาแทนที่ความรักของสามีของเธอทุกคืนวัน

Too afraid to go inside
For the pain of one more loveless night.
But the loneliness will stay with me
And hold me til I fall asleep.

"I sing myself a quiet lullaby.
Let you go and let the lonely in
To take my heart again."

ไม่มีสิ่งใดที่จีรังยั่งยืนในโลกมนุษย์
การสูญเสียครั้งสำคัญในครั้งนี้ไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นได้อีกครั้งในชีวิตของฉัน
ฉันยังสามารถอกหักได้อีกกี่ครั้งก็ตามหากฉันยังสามารถมีความรักแบบหนุ่มสาวได้อยู่..

แต่ทว่าการสูญเสียครั้งนี้..
คือการสูญเสียพี่สาวที่ฉันรักมากที่สุดในชีวิต...
เสียงเพลงที่เธอคอยร้องขับกล่อมฉันให้ตกอยู่ในภวังค์ ณ เวลาที่ฉันกลัวและวิตกกังวลที่สุด...
ไม่มีอีกแล้ว.. เสียงที่นุ่มนวลและอ่อนโยนเช่นนั้น..

ณ ตอนนี้.. สิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำได้
ฉันจะปล่อยเธอไป.. ขอให้เธอไปสบาย..
ฉันจะขับกล่อมตัวเองด้วยท่วงทำนองของเธอ..
...ฉันรักพี่มาก...

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Too afraid to go inside
For the pain of one more loveless night.
But the loneliness will stay with me
And hold me til I fall asleep.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

การอยู่คนเดียวไม่ใช่เรื่องสนุกเอาซ่ะเลย.......นั่งอยู่ในห้องที่ว้าเหว่ กับแสงเทียน หน้าต่างที่ปิดตาย สูดกลิ่นดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา
มันทำให้รู้สึกแย่ ยิ่งต้องอดทนกับความเหงา มันทำจิตรใจแย่ลงเลื่อยๆ ถึงแสงเทียนจะสว่างแค่ไหนแต่ฉันก็ไม่สามารถเห็นเธอได้
และฉันก็คงนอนกอดความเหงาอยู่อย่างนี้ ต่อไป.....

"Too afraid to go inside
For the pain of one more loveless night."



ความสำเร็จของหล่อนอาจเป็นหนทางไปสู่ความมั่งมี...
ความสวยงามของใบหน้าและเรือนร่างอาจเป็นหนทางไปสู่อำนาจ...
ความเก่งในหลายๆด้านอาจเป็นหนทางไปชัยชนะ...

แต่ทั้งหมดนี้หากปราศจากความรัก หล่อนก็จะไม่สามารถไขว่คว้าสิ่งใดใดมาได้เลย
ความรักที่ใครใครต่างก็ว่าดี แต่เมื่อมีความรักแล้วก็ย่อมมีน้ำตา แล้วเหตุใดจีงไขว่คว้ามันมาครอบครอง...

บ้านที่แสนอบอุ่น แต่ตอนนี้กลับทำให้จิตใจร้อนรน...
ชีวิตที่ดีพร้อมไร้ความตกอับใดใด แต่ตอนนี้ในหัวกลับคิดแค่ว่าไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว...

นั่นเป็นเพราะไม่มีเธอ...

หล่อนอาจเป็นคนหนึ่งที่ดูโง่เง่าในสายตาของคนอื่น ความอ้างว้างเมื่อปราศจากความรักทำให้หล่อนกลัว...
แต่เหตุใดผู้คนต่างคิดว่าหล่อนกำลังบ้า ใช่....

เพราะพวกเขาไม่ได้สัมผัสถึงความอ้างว้างเช่นนี้ด้วยตัวของพวกเขาเอง....

ALONE IN LOVE

ชั่วขณะนั้นได้ผ่านไปแล้ว ฉันรู้ซึ้งถึงมันดี...ดีเกินไป...
วันที่คนๆ นั้นเดินจากไปโดยไม่ได้พูดอะไร.. ทิ้งไว้เพียงความหนาวเหน็บและเจ็บปวด
ชั่วขณะนั้น...ฉันจะอยู่ไปเพื่ออะไรกัน สมองมันว่างเปล่า ไม่แยแสต่อสิ่งรอบข้าง คิดเพียงว่าฉันคงอยู่ไม่ได้แน่
แม้ฉันจะร้องไห้อย่างหนักในตอนนั้น มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
คนๆ นั้น ยังเดินออกไปจากชีวิตฉัน มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
8 ปี แม้จะทำฝืนยิ้มทำเหมือนว่ามีความสุขเสียเต็มประดา สิ่งนั้นก็อยู่ได้เพียงชั่วขณะ แล้วเลือนหาย...
แต่...ความหนาวเหน็บและเจ็บปวด ยังอยู่กับฉันไม่ไปไหน มันเสมือนสามัญสำนึกที่คอยเตือนมิให้ลืมเวลาชั่วขณะนั้น...
และ...ฉันยังร้องไห้อยู่...นั่นไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

ในที่ที่นี้...สถานที่เดิมที่เคยอยู่กับเธอ ห้องที่เคยเปี่ยมไปด้วยความรักและความทรงจำ ตอนนี้ได้กลายเป็นห้องที่มืดมิดและพันธนาการฉันไว้ด้วย 'ความเหงา' ทุกอย่างในห้องยังคงเป็นเหมือนเดิม แต่ไม่มีเธออยู่เคียงข้างอีกต่อไปแล้ว... มีสิ่ง ทิ้งฉันไว้กับความเหงาที่คอยกัดกินฉันอยู่ตลอดเวลา น้ำตานับพันนับหมื่นหยดก็คงไม่สามารถเรียกเธอกลับมาได้ ฉันพยายามที่จะอยู่คู่กับความเหงา... แต่ฉันก็ทำไม่ได้ เมื่อมาที่สถานที่เดิมๆฉันก็จะนึกถึงเธอ...นึกถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันเสมอ... คิดว่าสักวันเธอคงกลับมาหาฉัน แต่ไม่ว่าอย่างไร เธอคงไม่กลับมา...

2am; where do I begin,
Crying off my face again.
The silent sound of loneliness
Wants to follow me to bed.

I'm a ghost of a girl that I want to be most.
I'm the shell of a girl that I used to know well.

Dancing slowly in an empty room,
Can the lonely take the place of you?
I sing myself a quiet lullaby.
Let you go and let the lonely in
To take my heart again.

------------------------------------------------------------------



------------------------------------------------------------------

ความเหงา ความอ้างว้าง สถิตตรงที่ว่างภายในใจของฉัน..
ความโหยหา ความอาลัย มันได้เข้ามากัดกินฝันอันแสนหวาน..
ความเปล่าเปลี่ยว กลับแทนที่ของความรัก และความผูกพันธ์ที่เคยมี..
ความเงียบงัน ความเดียวดาย กลับกลายเป็นความจริงที่ฉันต้องเผชิญ..

ความโหยหาแทนด้วยสีม่วง.. นิ่งลึก ลุ่มหลง
ความอาลัยแทนด้วยสีแดง.. เจ็บปวด แผดเผา
ความรู้สึกที่ทรมาน ได้กัดเซาะจิตใจของฉันเข้าแล้ว..

2am; where do I begin,
Crying off my face again.
The silent sound of loneliness
Wants to follow me to bed.







เวลานี้ฉันควรจะนอน แต่กลับถูกความเหงาปลุกให้ตื่น
แค่เห็นหมอนใบที่เธอเคยหนุน ก็ทำให้ฉันน้ำตาไหล
ข่มตาให้หลับไม่ลง หยุดคิดถึงเธอก็ไม่ได้
หวนคิดถึงเรื่องระหว่างเรา
แล้วสุดท้ายก็ได้แต่นั่งร้องไห้ฟูมฟาย
ค่ำคืนที่ไม่มีเธอ
มันช่างทรมานเหลือเกิน
กับความอ้างว่างเปล่าเปลี่ยว...




Crying off my face again and again
T^T