โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ
รัก ร้าย ๆ ของ นาย ปี ศาจ (เว็บฝากรูปเสียเหลือแค่ตัวอักษร - -)

เข้าได้ทุกคน
ตั้งกระทู้ใหม่
ประเภทละคร
ยังไม่ได้จัดประเภทของละคร
สถานะ
ยังไม่จบ
A
A
A
A

เฮเลน
#21
12-08-2010 - 14:43:00

#21 เฮเลน  [ 12-08-2010 - 14:43:00 ]




สนุกอีกแล้ว อยากดูต่อจังเลยคะ ชอบๆ


LTzir
#22
12-08-2010 - 14:51:58

#22 LTzir  [ 12-08-2010 - 14:51:58 ]







quote : cakecoffe
สนุกดีนะครับ แต่ขอติเรื่องภาพหน่อยอ่ะครับ
มันเล็กไป ภาพเบลอมากเลยครับ

ปล.หนุ่มผมแดงของผมได้ออกมาแล้ว แต่ทำไมไม่เห็นหน้าซะงั้น
แงๆๆๆ



เรื่องของเรื่องคือ เว็บที่ฝากรูปมันไม่เอื้ออำนวยอ่ะนะ -*-

ส่วนหนุ่มผมแดง 555+ ตั้งใจไม่ให้เห็นหน้านะนั่น เด๋วฉากเปิดตัวจะไม่หล่อไง

อีกไม่กี่ตอนก็มีฉากสำคัญๆออกมาเท่ เชียวแหละ





แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2010-08-12 15:01:22


คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
LTzir
#23
12-08-2010 - 14:58:58

#23 LTzir  [ 12-08-2010 - 14:58:58 ]







♥ ตอน 5 ♥





“แล้วจะโทรไป” นี่คือคำลาของเขาในคืนนั้น ……ถึงตอนนี้ มันผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว ฉันก็ยังไม่เคยได้รับโทรศัพท์จากเขาอีกเลย ฉันโดนหลอกซะแล้ว...............


ภายในห้องเรียนยังคงเจี๊ยวจ๊าวไปด้วยเสียงพูดคุยของเพื่อนๆในห้อง บ้างหัวเราะขบขัน บ้างกรีดร้องหยอกล้อกัน แต่บทสนทนาของยองฮีกับจินซองดูเศร้า แน่นอนล่ะ ฉันพึ่งถูกหลอกนะยะ ไม่ให้เศร้าได้ไง T^T







“ไม่อยากจะเชื่อ เกือบเชื่อไปกับคำๆนั้นของเขาแล้วสิเรา”

“อึ่ม แต่ว่านะ มันแปลก?” จินซองตั้งคำถาม

“แปลกยังไงจินซอง???”

“แปลกที่คนอย่างคิมยูมินจะพูดเล่น”

“- -เธอหมายความว่าไง”

“ก็ฉันได้ยินมาว่า คิมยูมินเป็นนักเลงที่น่ากลัวที่สุดคนหนึ่งในกรุงโซล เพราะเค้าเก่งการต่อสู้มาก ( ใช่ ฉันรู้ซึ้งแล้วล่ะ - - ) ตอนนี้เป็นหัวหน้าแก๊งเมียงดอง ( เมียงดองแหล่งช้อปปิ้งและความบันเทิงต่างๆ เป็นที่ตั้งห้างสรรพสินค้าชั้นนำ ) มีอิทธิพลมากๆในแถบนี้ จนได้รับฉายาว่าปีศาจแห่งโซล ถ้าคนที่เธอเจอนั้นเป็นคิมยูมินตัวจริงล่ะก็ ฉันคิดว่าเค้าไม่น่าจะพูดเล่น”






“จินซอง T^T เธออย่าพูดทำให้ฉันกลัวได้มั้ย….ฉันว่าถ้าเขาพูดเล่นก็ดีนะ เพราะยังไงฉันคงไม่พร้อมที่จะเป็นเจ้าสาวของใคร… พูดแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อตัวเอง มีคนขอฉันแต่งงาน ….จะปลื้มดีมั้ยเนี้ย”

“โฮะๆ ^O^ แต่ถ้าเป็นฉันนะ ดีใจตายเลยล่ะ คิมยูมินแห่งเมียงดอง นอกจากจะเก่งแล้วหน้าตายังหล่อเหลือหลาย นายแบบชั้นนำยังทาบไม่ติด ฉันว่าถ้าเค้าไม่มาเป็นนักเลงนะ เค้าต้องได้เป็นซูปเปอร์สตาร์แน่ๆ”

“อึ่ม….เขาก็เท่จริงๆนั่นแหละ ฉันเคยจูบกับเค้าด้วย ^^”

“กรี๊ดดดดดดดดดด!!! จริงเหรอ โห น่าอิจฉาาาาาา *O* ถ้าเค้ามาเป็นแฟนเธอจริงๆก็ดีน่ะสิ ฉันจะได้เห็นหน้าหล่อๆของเขาทุกวัน”

“…จริงไม่จริง - - ตอนนี้คนทั้งโรงเรียนก็คิดว่าฉันเป็นแฟนเขากันหมดแล้วนี่ โธ่เอ้ย! ฉันว่าแล้วเชียวว่าต้องมีคนเห็นฉันอยู่กับเค้าตอนนั้นแน่ๆ”

“อิอิ ดีออกได้เป็นคนดังเพียงข้ามคืน”

“บางทีถ้าคืนนั้นเธอไม่วิ่งหนีไปซะก่อน คนที่ถูกเค้าจูบอาจเป็นเธอก็ได้ - -”

“^^ อย่าประชดประชันกันแบบนี้สิ ก็ตอนนั้นฉันกลัวนี่น่า”

“คิดว่าฉันไม่กลัวรึไงยะ -*-”

“เหอะๆ ฉันขอโทษแล้วไง… ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ”







“ช่างเถอะๆ ใครจะกล้าโกรธเพื่อนดี๋ดี~~อย่างเธอลง - - แล้วนี่มันก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว แต่ที่ฉันกังวลตอนนี้ก็เรื่อง ข่าวฉันกับยูมินที่ยังไม่ซาไปสักที ฉันล่ะปวดหมองตึบๆ”

“คิดมากน่า เดี๋ยวก็คงเลิกเมาส์กันแหละ ป๊ะๆ ไปหาไรกินดีกว่า ฉันหิวแล้ว” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้

“อึ่ม……เธอเลี้ยงนะ”

“^-^ ก็ได้ๆ ถือว่าชดใช้ความผิด”

เย้ๆ ของฟรีอีกแล้ว ฉันชอบจริงๆ อึ่ม กินอะไรดีนะ ซุปข้นแผ่นถั่วหมัก หรือว่า บะหมี่เย็น

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!” โอ๊ย ตายแล้วแก้วหูฉันจะแตก อยู่ดีๆก็มีเสียงกรีดร้องดังก้องทั้งตึก ฉันที่อยู่ชั้นสองรับรู้ถึงเสียงนั้นชัดแจ๋ว





“จินซอง!!!! มันเกิดอะไรขึ้น????” ฉันตะโกนถามเพื่อนคนเดียวของฉันพลางปิดหูอย่างเร็ว ยัยผู้หญิงบ้าที่ไหน มันจะคลอดลูก -*-

“ไม่รู้สิ!! ฉันก็ตกใจเหมือนกัน อยู่ดีๆพวกนักเรียนหญิงก็กรี๊ดกันยกใหญ่ เอ๊ะ!? เค้ามองดูอะไร”

“…..หือ! ไหน?” ฉันมองออกไปยังประตูทางเข้าหน้าโรงเรียน และเห็นรถสปอร์ตสีคุ้นๆ กับชายคนหนึ่ง????




…… ฉันจำได้ดี ชายผิวขาว ผมดำยาว ใบหน้าหล่อเหลาและดวงตาคมกริบคู่นั้นจับจ้องมาทางฉันที่อยู่บนชั้นสอง ……ยูมินเขานั้นเอง เขากำลังมองฉันเหรอ?? แล้วเขามาที่นี่ทำไม!?




“ยองฮีๆ โทรศัพท์เธอดัง”

“ห๊ะ!!!” จินซองเอ่ยขึ้นทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ ฉันรับสายโทรศัพท์ที่ยังไม่เคยให้เบอร์กับใคร

“ฮานยองฮี ลงมาหาฉันเดี๋ยวนี้!” เสียงของยูมิน!!!

มันไม่ต่างจากเดิมเลยเสียงที่เหมือนจะเป็นประกาศิตนั่น …..เสียงที่ทำให้ฉันวิ่งลงจากตึกแล้วตรงไปประตูหน้าโรงเรียนทันทีที่ได้ยิน…

ก่อนจะถึงเขาประมาณสิบเก้า ฉันหยุดและยืนจ้องเขา เพื่อดูว่าใช่เขาจริงๆเหรอ นี่คงไม่ใช่ฝันใช่มั้ย ไม่อยากจะเชื่อ ใช่เขาจริงๆ





“ฮานยองฮี…..ฉันมารับเธอ”




แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2010-08-12 15:33:06


คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
LTzir
#24
12-08-2010 - 15:40:06

#24 LTzir  [ 12-08-2010 - 15:40:06 ]







♥ ตอน 6 ♥



ยูมินพาฉันมานั่งอยู่ร้านคอฟฟี่ชอปข้างโรงเรียน ……สรุปคือวันนี้ฉันโดดเรียน - - และเช่นเดิมเขาไม่พูดอะไรสักคำ…เอาแต่นั่งเท้าคางจ้องมองฉันที่ ก้มๆเงยๆ ดูขนมเค้กสลับกับใบหน้าเท่ๆนั่น ปากเขาสีชมพูสวย

“ไม่มีอะไรถามฉันเหรอ” ในที่สุดเขาก็พูดเป็น ^^





“มะ…..ไม่มี” ความจริงฉันก็อยากจะถามเหมือนกันว่า ทำไมเขาถึงมาหาฉันเอาป่านนี้ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงพาฉันออกมา แล้วที่อยากรู้ที่สุด เขาคิดยังไงนะ ถึงตามหาฉันจนเจอ แต่ว่านะ คำถามทั้งหมดนี้ฉันกลับไม่กล้าเอ่ยออกมาเลยแม้แต่น้อย




“เฮ้อ~…….” O.O เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนใช้มือหยิบเชอรี่สีแดงที่อยู่บนเค้กของฉันเข้าปาก

“อ๊ะ!…เชอรรี่ของฉัน TOT” ฉันเผลอพูดแบบนี้ออกไป - - ทั้งๆที่เขาต้องเป็นคนจ่ายเงินค่าขนมเค้กพวกนี้ …..ฉันมากับเขาทั้งๆที่หยิบโทรศัพท์มือถือติดตัวมาอย่างเดียว T^T ตอนนี้ฉันไม่มีเงินสักวอน

“….เธอไม่กินสักที ฉันเลยช่วยกิน”

“…ก็คุณเล่นจ้องหน้าฉันตลอดเลย ใครจะไปกล้ากิน” ….ฉันไปเอาความกล้านี้มาจากไหนนะ เดี๋ยวเขาต้องฆ่าฉันแน่ๆ T^T

“หึ…..” - - แต่เขากับขำ ฉันได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอนั่น จริงๆนะ เขาหัวเราะ OoOพระเจ้าช่วย! คราวนี้ หิมะต้องตกในฤดูร้อนแหงๆ





“………” หลังจากที่เขาจ้องฉันอีกแป๊บหนึ่ง เขาก็หันหน้าไปทางอื่น เหมือนกับจะบอกว่า …ฉันไม่มองแล้ว เธอกินไปสิ… ฉันคิดเองเออเอง แล้วฉันก็เลยกินๆๆ ขนมเค้กนั้นจนเกลี้ยงเลย ^^ มันเป็นอาหารกลางวันของวันนี้



“จะไปไหนเหรอ?” หลังจากที่เขาพาฉันออกจากร้านกาแฟ ฉันก็เอ่ยปากถามเขาทันที ฉันรู้สึกว่าเริ่มคุ้นเคยกับการสนทนากับเขานิดหน่อยแล้วหลังจากที่เห็นเขายิ้ม

“…เดี๋ยวก็รู้เอง” เขาขับรถพาฉันไปร้านเสื้อผ้าแบรนด์เนม แถบเมียงดอง ตอนแรกฉันบอกเขาว่าไม่ต้องการชุดแบรนด์เนมพวกนี้ มันแพงออก T^T ฉันไม่มีตังค์ ถึงมีก็ไม่ซื้อเด็ดขาด เปลืองจะตาย ราคาเสื้อในร้านนี้ตัวเดียว ซื้ออาหารได้ทั้งอาทิตย์เลย แต่เขาตอบมาว่า

“ฉันไม่ชอบให้ใครปฏิเสธฉัน” นั่นแหละคือสโลแกนของเขา

ฉันจึงก็ได้ชุดสวยๆมาหลายชุด เขาให้ฉันเปลี่ยนชุด เป็นชุดที่เขาซื้อให้ รสนิยมดีจังคนๆนี้ ทำเอาฉันที่เคยดูยาจกกลายเป็นคุณหนูเลย เหอะๆ ก็นะ ของแบรนด์เนม ทั้งสวย ทั้งแพง…… ฉันไม่มีปัญญาชื้อเองแน่ๆ



“เล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังซิ” ในระหว่างที่เขาขับรถจะไปส่งฉันที่บ้าน อยู่ๆก็พูดขึ้นมา ฉันที่นั่งคิดอะไรเพลินๆ ตั้งตัวแทบไม่ทัน…..

“อ่า……แล้วเรื่องอะไรเหรอ ที่จะให้เล่า”

“ทุกเรื่อง”

“แต่เรื่องมันยาวนะ ^^”

“…. - - ก็ย่อให้ฟังสิ”

“แต่มันก็ยังเยอะอยู่ดี ^^”

“….. - -* งั้นก็เอาเฉพาะที่สำคัญๆ”

“สำหรับฉัน มันสำคัญทุกเรื่อง ^^”

“เอี้ยดดดด……ด” เขาเปรกรถฉับพลัน ทำเอาตัวฉันเกือบจมไปกับเบาะรถเลยก็ว่าได้





“ถ้าเธอยังไม่หยุดกวน ฉันจะไม่ไปส่งเธอบ้านแน่วันนี้” ด้วยความที่รู้ว่าตานี่เอาจิงแหงๆ ฉันที่นั่งทำตาปริบๆก็ต้องฝืนใจเล่าเรื่องต่างๆของตัวเอง โอ้ แม่เจ้า อย่างกะสอบสัมภาษณ์สมัครงานครั้งแรกเลยแหละคร๊า


“…T_T ฉันชื่อฮานยองฮี”

“เรื่องนั้น ฉันรู้แล้ว ”

“…..เกิดที่นัมซาน” ( ภูเขานัมซาน ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของนัมแดมุน )

“…….แล้วทำไมเธอ ถึงมาอยู่ในเมือง?”

“….ฉันมาอยู่กับพี่สาว เอ่อ.. ฉันเป็นลูกคนเล็ก มีพี่สาวอยู่หนึ่งคน ชื่อ ฮานอึนซอ ^^ พี่สาวฉันสวยมากๆเลยนะ ^O^ แถมตอนนี้ก็ยังโสดอยู่”

“ ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องพี่สาวของเธอ”

“…แล้วอยากรู้เรื่องอะไรเหรอ”

“เธอไม่มีเพื่อนเลยเรอะ”

“อ๋อ มีๆ เพื่อนฉันชื่อ ฮาจินซอง เพื่อนคนนี้ของฉันก็สวย”

“เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ฮานยองฮี - -




“…..ปะ…ป่าวนี่ (_ _ )” ฉันแค่อยากให้เขารู้ว่า มีคนสวยๆมากมาย ทำไมเขาถึงเลือกฉันเท่านั้นเอง T^T แต่ไม่กล้าพูดอ่ะ

“แล้วยังไงอีก… เล่าต่อสิ”

“อึ่ม…..ฉันเรียนที่โรงเรียนมัธยมปลายชงโน ปี2”

“เรื่องนั้นฉันก็รู้แล้ว ”

“จริงสิ!!!! ทำไมถึงรู้ว่าฉันเรียนที่นั่น - - เมื่อกลางวันฉันยังแปลกใจอยู่เลยแต่ลืมถาม” ไอ้ที่จริงแล้ว ฉันไม่ได้ลืมหรอก แต่ฉันไม่กล้าถามซะมากกว่า –0-

“ไม่ต้องรู้หรอก รู้แค่ว่า…… ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ฉันก็ตามหาเธอเจอ”

“……….” ฉันลูบหัวยิ้มเจื่อน เหอะๆ ฉันจะดีใจดีมั้ยเนี้ย - -

“เล่าเรื่องของเธอต่อสิ”

“……ฉันไม่รู้จะเล่าอะไรให้คุณฟังแล้ว”

“อืม……ผู้ชายในสเป๊กล่ะ” เขาถามพลางมองไปที่ถนนด้วยสีหน้าเรียบเฉย เฮ้ย!!! คำถามนี่โคตรโดนอ่ะ

“ห๊ะ!!! -///- เอ่อ…อ กะ…ก็….คงเป็นผู้ชายที่…อ่อนโยน”

“……..- -*” เขาหันหน้ามาจ้องที่ฉันเขม็ง แสดงสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย




“ O[]O หะ…หันไปดูทางข้างหน้าสิ!!! คุณกำลังขับรถอยู่นะ” ตายๆๆ ฉันเกือบตายเพราะเขาไม่ยอมมองถนน

“พูดต่อสิ…..” น้ำเสียงเขาเปลี่ยนไปนะ - -

“…..ไม่ คุณทำให้ฉันกลัว = =”






“ถ้าเธอไม่เล่าต่อ รับรองฉันจะทำให้กลัวยิ่งกว่านี้”

“อ๊ะ…….จ้าๆๆ เข้าใจแล้ว กะ… ก็คงเป็นผู้ชายที่…ปกป้องฉันได้ มั้ง แค่นี้แหละ ( _ _ )”

“…….” ฉันกลัวว่าเขาจะทำแบบเมื่อกี้อีกก็เลยหันไปมองเขาเล็กน้อย ( แบบแอบๆเหล่ตาเอา (o - “) ) แป๊บหนึ่งฉันคิดว่าฉันเห็นเขาอมยิ้ม……! ไม่จริงฉันคงตาฝาด ไปล่ะมั้ง =o=

ในที่สุดยูมินก็มาส่งฉันถึงบ้านในเวลาไม่เกินหกโมงเย็น …จำทางบ้านฉันได้ยังไงกัน เขาเคยมาที่นี่แค่ครั้งเดียว…. ทั้งๆที่ฉันใช้เวลาตั้งเดือน กว่าจะจำทางกลับบ้านได้ตอนที่ย้ายมาใหม่ๆ - -“ เขาน่าทึ่งจริงๆ

“เดี๋ยว!” ขณะที่ฉันกำลังจะลงจากรถ ฉันคิดถึงฉากจูบของพระเอกนางเอกในทีวีตอนที่เค้ามาส่งกันที่บ้านนางเอก ( -///- )

“……….”

“…คิดอะไรน่ะ”

“ปะ…ป่าวนี่ -///-”

“อึ่ม เบอร์ที่โทรไปตอนกลางวันนั่นเป็นเบอร์ฉัน…. เธอต้องโทรหาฉันทุกวันทั้งตอนกลางวันหลังจากทานข้าวเสร็จและตอนหลังเลิกเรียนเมื่อเธออยู่ที่บ้านแล้ว”

“ทำไม ……” ทำไมนายไม่โทรมาเองล่ะ ตาบ้าเอ๊ย!! T^T มันเปลืองอ่ะ~

“ ……ฉันอยากให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้โดดเรียนหรือไปเถลไถลที่ไหนตอนเย็น เข้าใจป่ะ”

“…..เข้าใจแล้วค่าาาาา” ( เขาคือพ่อคนที่สองของฉัน - - ฉันรู้สึกแบบนั้นเลยล่ะ ) ยูมินยื่นใบหน้าขาวๆนั้น มาใกล้ๆฉัน กรี๊ดดด!!! O///O และ……. และ……..

“ฮานยองฮี จำไว้ล่ะ ตอนนี้เราคบกันแล้ว”

“-///- จะ…….จ้า” เขายิ้มให้และลูบหัวฉันเบาๆ











แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2010-08-12 15:52:40


คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
sweet__time
#25
12-08-2010 - 16:10:30

#25 sweet__time  [ 12-08-2010 - 16:10:30 ]




สนุกๆ


LTzir
#26
12-08-2010 - 16:21:30

#26 LTzir  [ 12-08-2010 - 16:21:30 ]







♥ ตอน 7 ♥






“ยองฮี!!!!!!!!!!!”

ทันใดที่ฉันก้าวเท้าข้ามประตูโรงเรียนมา เสียงของจินซองเพื่อนสนิทของฉันก็ดังขึ้น พร้อมๆกับสายตานับสิบๆคู่ที่จับจ้องมาที่ฉัน

จินซองวิ่งตรงมาที่ฉันพลางหอบแฮ่กๆ

“มะ…เมื่อวาน เมื่อวานเป็นยังไงบ้าง แฮ่กๆๆ”

“ท่าทางเธอเหนื่อยนะ.. - - เรา…ไปนั่งคุยกันที่สวนหน้าโรงเรียนดีกว่า ขอกระเป๋าฉันคืนด้วย”

“……. ”

ระหว่างทางที่เราเดินไปที่สวน นักเรียนหลายคนที่เดินผ่านฉันกับจินซองต่างมองจับจ้องมาที่ฉันเหมือนตัวประหลาด บ้างก็ซุบซิบนินทา บ้างก็ทำหน้าไม่พอใจใส่ ( ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงที่ทำปากเบี้ยวๆใส่ฉัน - -) ตอนแรกที่คิดว่าข่าวนั้นจะซาไปเอง มันไม่มีหวังแล้วล่ะ เพราะเรื่องเมื่อวานทำเอาข่าวนี้ดังไปใหญ่ถึงจะผ่านไปเป็นเดือนก็คงไม่มีใครลืม ฉันคนหนึ่งล่ะที่จะไม่มีวันลืม





“เล่าให้ฉันฟังได้รึยัง เมื่อวานเธอไปไหนกับคิมยูมินสุดหล่อ อิอิ ^O^ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ถ้าไม่เห็นด้วยตานะ ฉันคงคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง”

“….- - ถ้าไม่ใช่เรื่องจริง ฉันคงไม่ถูกสายตานับสิบๆคู่ทิ้มแทงตั้งแต่เดินเข้ามา”

“ตกลงไปไหนกันมา ^O^ เล่ามาซี้~~~” ดูเธอจะตื่นเต้นเกิดเหตุนะ -.-

“…ก็…ยังไงล่ะ เค้าแค่พาฉันไปกินเค้ก…. พาไปซื้อเสื้อผ้า….. แล้วก็พากลับบ้าน”

“คะ…แค่นี้เหรอ - - ไม่จริง ต้องเยอะกว่านี้สิ อย่างน้อยก็น่าจะพาไปโรงแรม”

“จะบ้าเหรอ!!!! O[]O จะเป็นไปได้ยังไงยะ!”

“เธอรู้จักเขาน้อยไป - - คิมยูมินเท่บาดใจขนาดนั้น มีรึจะไปกับผู้หญิงฟรีๆ โดยไม่เข้าโรงแรม อีกอย่างฉันไม่เห็นว่าเธอจะมีอะไรดี….นอกจากความบริสุทธิ์”


“ชิส์…..- -* ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว” ( ขืนฉันฟังเธอต่อมีหวังได้ตบเพื่อนรักแน่ๆวันนี้ - -* ) ฉันเดินสะบัดตูดหนี
จินซองไปเลย T^T ใช่สิ ฉันมันคนไม่มีอะไรดี…




“นี่เธอ!!! เธอใช่มั้ยที่ไปกับท่านยูมินเมื่อวานนี้น่ะ”

ฉันเดินจากจินซองได้ไม่เท่าไหร่จะเจอะสาวผมบลอนสองคน พวกนี้เป็นสาวเฮี้ยว ปี 3 ฉันจำได้ตอนปฐมนิเทศพวกเธอมักจะร้องกรี๊ดๆตอนนักเรียนชายลุกขึ้นแนะนำตัว - -





“….… ค่ะ ”

“กรี๊ดดดด…ไม่อยากจะเชื่อ เธอเองเหรอ” นั่นไง ฉันว่าแล้วว่าจำไม่ผิด

“เชอะ….หน้าตาก็งั้นๆ กล้าดียังไงถึงไปกับคิมยูมินของพวกเรา”

เธอกับเพื่อนๆอีกสามคนจ้องมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างเหยียดๆ แต่ตอนนี้ฉันกำลังงงกับคำๆหนึ่ง

“ของพวกเรา???”




“ใช่แล้ว…..คิมยูมินเป็นผู้ชายของพวกเรา เธอไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับเขา”

“………- -”

“หึหึ ถ้าเธอดูดีกว่านี้ฉันคงไม่ต้องกลุ้มแบบนี้หรอกนะยะ”

“………- -* ”

“ดูยังไงก็ไม่เห็นเหมาะกับ…ท่านคิมยูมินเลยสักนิด” ดูเหมือนว่าคนพวกนี้จะรู้จักยูมินดี

ฉันเองก็ไม่อยากเถียงหรอก เพราะมันก็จริงอย่างเค้าว่า ฉันมันไม่เหมาะสมกับยูมินเลย

“………- - ”

“ผู้หญิงที่เค้าควงด้วยก่อนหน้านี้มีแต่คนป๊อบๆทั้งนั้น แล้วนี้อะไร เชอะ คนอย่างเธอจะมีอะไรดีไปเทียบพวกเค้า

หัดมองตัวเองในกระจกซะบ้าง”

และแล้วโทรศัพท์เจ้ากรรมก็สั่น อึด อึด อึด อยู่ในกระเป๋าฉัน…….โทรศัพท์??

ตายจริง!!! ฉันลืมไปว่าเวลานี้ฉันต้องโทรไปหายูมิน แล้วนี่ใครโทรมา





“….เอ่อ ขอฉันรับโทรศัพท์ก่อนได้มั้ย ”…..ฉันพูดกับพวกสาวๆที่ทำปากยื่นใส่ฉัน

“อย่านานนักล่ะยะ”

“ จะ…จ้า”

“ฮัลโหล~~ยองฮีพูดค่ะ” ฉันรับสายโดยไม่ทันดูเบอร์เลย เพราะสาวเฮี้ยว ปี3 พวกนี้มาเร่งฉันอ่ะ T^T

“ทำไมเธอไม่โทรหาฉัน ฮานยองฮี!!!” เป็นเสียงยูมิน ฟังจากเสียงเขาคงกำลังโกรธ

“ขอโทษนะ.. ฉันลืม…แล้วตอนนี้ฉันก็กำลังมีปัญหาอยู่ ค่อยคุยกันนะ”

“เดี๋ยว!!!!!!!! ( เขาตะโกนใส่โทรศัพท์ - - ฉันแทบจะทำโทรศัพท์หล่นจากมือแน่ะ ) ถ้าเธอวางสายฉันล่ะก็ ฉันฆ่าเธอแน่ - -”

“T^T…..ไม่วางก็ไม่วาง”

“เมื่อกี้เธอบอกมีปัญหา…. บอกฉันมาสิ เธอมีปัญหาอะไร”

“มะ…..ไม่มีอะไรหรอก T-T”

“เอาล่ะ…งั้นบอกมาตอนนี้เธออยู่ที่ไหน”

“ยะ…อยู่โรงอาหารของโรงเรียน”

อึ้ย! พวกสาวซ่าส์ส่งสายตายอัมหิตใส่ฉันกันยกใหญ่ แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะ T^T จะวางก็วางไม่ได้ จะไม่วางก็ไม่ได้อีก



“ยูมิน ………. ตี๊ด!”



“ฮัลโหลๆ!?…….ตรู๊ด~~ตรู๊ด~~” - -

เขาวางสายแล้ว แสดงว่าฉันคงไม่ถูกฆ่า เพราะฉันไม่ได้เป็นคนวางสายก่อนใช่มั้ยอ่ะ - -

“……….”

“เมื่อกี้ใครโทรมา ท่านยูมินเหรอ”

“…….เอ่อ...คือ..”

“นี่!! อ้อยอิ่งอยู่ได้ ตบสักทีดีมั้ยห๊ะ!!!”





โฮว~~~ว ฉันกำลังจะถูกรุมตืบ

“…..T^T เขาต่างหากที่มายุ่งกับฉันเอง ไม่ไปพูดกับเขาเองล่ะ ”

“ถ้าพูดกับเขาได้ง่ายๆแบบนั้น จะมายืนคุยกับหล่อนให้เสียเวลาทำไมยะ เลิกตอแยเขาได้แล้วยัยหน้าจืด”

“แต่ฉันก็ไม่ได้เต็มใจคบกับเขาตั้งแต่แรกนี่น่า ยูมินเขาเป็นคนบังคับให้เราคบกัน”

“กล้าโกหกหรา เดี๋ยวก็ตบปากฉีกซะเลยนี่”

สาวซ่าส์คนหนึ่งง้างมือจะตบฉัน ทันใดนั้นก็มีมือหนึ่งมาจับข้อมือของผู้หญิงคนนั้นไว้

( ยูมินเหรอ เค้ามาช่วยฉันใช่มั้ย OoO แต่คำตอบเป็นไม่ - -“ ไม่ใช่ยูมิน )






“เลิกทำบ้าๆสักทีเถอะ……ถ้ายังไม่รีบไปฉันจะทำให้เธอให้ไม่มีหน้าจะอยู่ที่นี่ได้อีกเลย”

คำพูดน่ากลัวๆจากปากของชายร่างสูงทำให้สาวเฮี้ยว ปี 3 วิ่งหนีกันอุตลุด….. ฉันเคยเห็นผมสีแดงแจ่มๆแบบนี้ที่ไหนนะ










แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2010-08-13 17:20:17


คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
sweet__time
#27
12-08-2010 - 23:07:53

#27 sweet__time  [ 12-08-2010 - 23:07:53 ]




แล้วมาต่อน่ะค่ะ สนุกมากมาย


น้องปังๆ
#28
น้องปังๆ
12-08-2010 - 23:19:40

#28 น้องปังๆ  [ 12-08-2010 - 23:19:40 ]




มายก๊อดดดดดดดดดดดดดด

ไม่ได้เจอเรื่องที่ถูกใจมานานมากเเล้วนะคะเนี่ย

เเว้กกก สนุกมากๆเลยค่ะ ชอบสุดๆ นี่เเหละสเป็กเลย!

นางเอกหน้าตาน่ารักดีนะคะ เหมือนอ่านนิยายเเถมภาพประกอบไปสนุกสุดๆ

ได้ใจๆ อ้อ ถามหน่อยนะคะ ว่าปรับกราฟฟิกสูงสุดรึยังคะ

ภาพบางภาพยังเบลอนิดนึงนะคะ เเล้วเวลาถ่ายภาพไม่ต้องลดกำเเพงจะดีมากเลยนะคะ

เเต่เนื้อเรื่องสนุกมากอ้ะ ชอบๆ


kuromi789
#29
12-08-2010 - 23:44:37

#29 kuromi789  [ 12-08-2010 - 23:44:37 ]




ทำต่อเร็วๆนะค่ะ

>,,,<


AppleJubb
#30
13-08-2010 - 01:37:23

#30 AppleJubb  [ 13-08-2010 - 01:37:23 ]




โว้ว แล้วยูมินจะหึงมั้ยเนี่ยที่ไม่ได้มาปกป้องยองฮีเนี่ยย

อัพต่อเลยค่าาา า


nooviiew
#31
13-08-2010 - 15:31:53

#31 nooviiew  [ 13-08-2010 - 15:31:53 ]




กรี๋ดดดดดดด

สนุกมากมาย แล้วจะรอตอนต่อไปนะคะ


- ยั๊ย โหด -
#32
- ยั๊ย โหด -
13-08-2010 - 15:40:12

#32 - ยั๊ย โหด -  [ 13-08-2010 - 15:40:12 ]




สนุกค่ะ เหมือนได้อ่านนิยาย แล้วมีภาพประกอบ


ชอบ เรา คอนิยาย ตัวจริง ฮ่าๆๆๆ


LTzir
#33
13-08-2010 - 17:17:23

#33 LTzir  [ 13-08-2010 - 17:17:23 ]







quote : น้องปังๆ
มายก๊อดดดดดดดดดดดดดด

ไม่ได้เจอเรื่องที่ถูกใจมานานมากเเล้วนะคะเนี่ย

เเว้กกก สนุกมากๆเลยค่ะ ชอบสุดๆ นี่เเหละสเป็กเลย!

นางเอกหน้าตาน่ารักดีนะคะ เหมือนอ่านนิยายเเถมภาพประกอบไปสนุกสุดๆ

ได้ใจๆ อ้อ ถามหน่อยนะคะ ว่าปรับกราฟฟิกสูงสุดรึยังคะ

ภาพบางภาพยังเบลอนิดนึงนะคะ เเล้วเวลาถ่ายภาพไม่ต้องลดกำเเพงจะดีมากเลยนะคะ

เเต่เนื้อเรื่องสนุกมากอ้ะ ชอบๆ


อ่า คือ ปรับกราฟฟิกต่ำสุดเพื่อให้ไม่อึดอ่ะ 555++ ภาพเลยไม่ชัด

บวกกับเว็บฝากรูปจำกัดขนาด เลยต้องย่อ ที่สำคัญตอนเลือกรูปบางที

ก็ต้องตัดให้เล็กลงอีก มันเลย เบลอเลยสินะ ขอโทษจ้า






คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
LTzir
#34
13-08-2010 - 17:20:59

#34 LTzir  [ 13-08-2010 - 17:20:59 ]







quote : AppleJubb
โว้ว แล้วยูมินจะหึงมั้ยเนี่ยที่ไม่ได้มาปกป้องยองฮีเนี่ยย

อัพต่อเลยค่าาา า



โห เป็นปลื้มมากเลย ที่เดาได้ใกล้เคียงมาก



คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
LTzir
#35
13-08-2010 - 18:53:08

#35 LTzir  [ 13-08-2010 - 18:53:08 ]







♥ ตอน 8 ♥





“เป็นยังไงบ้าง^^ ฮานยองฮี ” เมื่อกี้เค้ายังทำหน้าโหดๆอยู่เลย - -

“รู้จักฉันด้วยเหรอ???”

“^^จำฉันไม่ได้แล้วเหรอสาวน้อย ”

“… ~ยูมิน ฉันอยู่ที่ร้านPR แล้ว รีบมานะ~……..^^จำได้รึยังงับ ”

“………….อ๊ะ!!!! เพื่อนของยูมินที่เจอในร้านนั้นน่ะเอง”

“ปิ๊งป่อง!!! ^^ช่ายแล้วคร๊าบบบบผม ”

“เหอะๆ ^^แล้วคุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”

“กระผมชื่อ ลีมินอัน เรียกมินอัน ^^ก็ได้ครับ ”

“อ่ะนะ มินอันแล้วทำไมคุณถึงมาช่วยฉัน……?”




“ไอ้ยู มันโทรมาหาฉัน บอกให้ตามหาเธอ”

“เอ๊ะ??? ยูมินน่ะเหรอ” ถึงว่าเค้ารีบวางโทรศัพท์เพราะแบบนี้นี่เอง

“อึ่ม ตอนนี้เจ้านั่นคงกำลังขับรถมาที่นี่”

“หาาาาาาาา!? จริงอ่ะ”

“^^ ท่าทางหมอนั่นจะเป็นห่วงเธอนะ…ฉันพึ่งเห็นมันเอาจริงก็คราวนี้”

“อะไรนะคะ”

“อ๋อ ก็หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี่ มันไปสะสางเรื่องผู้หญิงเก่าๆของมันจนหมดเลยน่ะสิ….

แต่เธอไม่รู้หรอกว่าก่อนหน้านี้มันมีสาวเยอะแค่ไหน เอาเป็นว่ามันใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์ได้คุ้มค่าเลยทีเดียว….….”

“..งั้นเหรอคะ-///- อึ่ม แล้วมินอัน เรียนที่นี่เหรอ…ถึงได้มาช่วยได้รวดเร็วปานนี้”




“ใช่ๆฉันอยู่ปี 3 แต่ไม่ต้องเรียกฉันว่ารุ่นพี่นะ ^^ ฉันยังไม่อยากแก่ ดูหน้าฉันสิมันไม่เหมาะกับคำว่ารุ่นพี่หรอก ว่ามะ ^^”

“อ่ะนะ ^^” เค้าดูอารมณ์ดีจัง ไม่เหมือนยูมิน รายนั้นเอาแต่เก๊ก - -

“อึม…ฉันกับเจ้ายูเรียนคนละที่น่ะ ^^แต่ว่าเราก็เจอกันทุกวัน”

“ว้าว~~ดีจังเลย OoO อ๊ะ เอ่อ ป่าวๆ คือ ฉันหมายถึงดีจังที่พวกคุณสนิทกันน่ะ”

“ ยองฮี เธอนี่น่ารักดีนี่ ไม่น่าเป็นแฟนหมอนั่นเลย ^^ ถ้าฉันเจอเธอก่อนมัน คงจะดีนะ”

“………..O///O”

คนๆนี้พูดอะไรน่ะ เขาเป็นเพื่อนยูมินไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาถึงพูดแบบนี้นะ ฉันชักไม่ไว้ใจเขาแล้วสิ

ใบหน้าที่เปี่ยมด้วยรอยยิ้ม คำพูดหวานๆ กับทรงผมสุดจ๊าบนั้นทำเอาฉันหน้าหน้าแดงกร่ำเลย



“ลีมินอัน!!!!! แกอยากตายรึไงวะ ” O0O!? เสียงที่ฉันคุ้นเคยดี ยูมินเค้ามาหาฉันจริงๆด้วย……. - - แต่…..ดูเหมือนเขากำลังจะฆ่าเพื่อนตัวเอง


“ฮ่าๆๆๆ นายอยู่ตั้งไกล ^^ทำไมมาเร็วนักฟะ”



“ถ้าฉันมาช้ากว่านี้ นายคงงาบผู้หญิงของฉันแล้วสิ” อ๊าาาาาา เขาบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงของเขา -///-

“^^ ใครจะกล้า…เหอะๆ ไปก่อนนะเฟ้ย ”

“เอ่อ… ไปให้พ้นๆเลย” ฉันชักสงสัย ทำไมเขาถึงยังเป็นเพื่อนกันได้ หรือจะเหมือนฉันกับจินซอง - -

“……..” และแล้วเขาก็หันมาจ้องฉัน ฉันจะพูดอะไรกับเขาดีล่ะ จะขอบคุณที่เขาให้คนมาช่วยฉันดีมั้ยนะ

“เธอ…เป็นอะไรรึป่าว”

“ปะ..เปล่า”

“เฮ้อ….อ!! ก็ดีแล้ว” เขาถอนหายใจอีกแล้ว ^^ ฉันว่าอนาคตเขาต้องแก่เร็วแน่ๆ อิอิ แล้วเขาก็ยืนพิงกำแพงทั้งๆอย่างงั้น ฉันมองดูเขาเงียบๆ เขามาถึงนี้ได้ยังไงนะ

“มองอะไร!!!!”

“เย้ย!!…….T^T ขอโทษ”

“ฉันไม่ได้ว่าเธอ - -”

“ห๊ะ!?” ฉันหันซ้ายหันขวา จึงรู้ว่าเขาหมายถึงใคร เพื่อนนักเรียนโรงเรียนฉันมาแอบมองเค้ากันใหญ่เลย ……- - ฉันเตรียมใจไว้เลยว่าพรุ่งนี้ ข่าวนี้จะดังไปทั้งโรงเรียน แล้วฉันก็ต้องหาอะไรมาคลุมหัวเมื่อมาเรียนวันพรุ่งนี้ - -

“อึดอัดชะมัด….เราไปกันเถอะ”

“….อึ่ม จ้า ^^”

เขาพาฉันฝ่าฝูงคนไปต่อหน้าต่อตา ไม่รู้ว่าคราวนี้ฉันจะต้องโดดเรียนอีกรึป่าว….แต่ไม่อยากเลย เพราะคราวก่อนที่โดดเรียนไปกับเขา T^T ฉันถูกอาจารย์ทำโทษให้ล้างห้องน้ำ มันเป็นงานที่แย่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอ

“ยูมิน”

“หือ…”

“คุณมาช่วยฉันเหรอ”

“………” เขาเงียบ แล้วฉันจะพูดยังไงต่อดี

“คราวหลัง……ถ้าเธอมีปัญหาอะไรให้บอกฉัน เข้าใจมั้ย”

“ขอบคุณนะ^^”

“…..ไม่ต้องขอบคุณหรอก เรื่องแค่นี้” ความจริง เขาใจดีแต่ไม่ค่อยชอบแสดงออก ^^ ปีศาจแห่งโซลเหรอ ฉันว่าเขาน่าจะเป็น เทพบุตรแห่งโซลมากกว่า ฮิ้วๆ

“เธอยิ้มอะไร”

“อา…เอ่อ ป่าวนี่”

“…..ทำไมฉันถามอะไร เธอก็บอกว่าป่าวทุกที บางทีเธอควรแสดงออกมากกว่านี้นะ”

“โหย คุณคิดเหมือนฉันเปี๊ยบเลย ^o^”

“หือ….อะไรนะ”

“ห๊ะ เอ่อ ปะ…ป่าว”

“พูดยังไม่ทันขาดคำเลย…- - เธอนี่เบ๊อะจริงๆ” เขาพูดแบบนี้แล้วก็ลูบหัวฉัน ^///^

“เราจะไปที่ไหนกันเหรอ” ระหว่างที่เขาพาฉันเดินตรงไปเรื่อยๆ ฉันก็สงสัยว่าเขาจะไปไหน?

“……….ไม่รู้สิ ฉันไม่ได้เรียนที่นี่ จะรู้ได้ไง”

“ - -“…เอ่อ..คุณไม่พาฉันไปข้างนอกแล้วเหรอ”

“ไม่หรอก เธอจะกลายเป็นเด็กเกเรน่ะสิ” ตัวเองอ่ะดีตายแหละ ชิส์ๆ

“เปล่าซะหน่อย (_ _)”

“อึม เธอมีเรียนหรือป่าว”

“……จ้า”

“งั้นฉันจะไปส่งเธอที่ห้องเรียน”

“^^ จ้าาาา” เขาเดินเอื่อยๆ ท่าทางเขาจะไม่เคยกลัวใคร เพราะระหว่างทางที่เราเดินไปที่ห้องเรียนของฉัน เขาไม่เคยสะทกสะท้ายกับสายตาผู้คนมากมายๆที่เดินสวนมา


ใบหน้าไร้อารมณ์ของเขาทำให้ฉันรู้สึกว่า เขาดูดีสุดๆไปเลย^^





“เธอเรียนห้องนี้หรอ”

“อือ ^^”

“ยองฮีจ๋าาาาาาาาาาา” เสียงจินซองนี่ เธอไม่เคยพลาดเลยนะ - -




“^O^ หวัดดีค่ะ ฉันเป็นเพื่อนรักของยองฮี” ปกติคำนี้ฉันไม่ค่อยได้ยินจากปากเธอนะ

“ครับ……” อ๊ะ!! เค้ายิ้มให้จินซองอ่ะ T^T น่าอิจฉา ถึงจะเป็นแค่ยิ้มในมุมปากก็เถอะ

“เอ่อ ยูมิน คุณต้องไปแล้วไม่ใช่เหรอ ^o^”

“อะไรนะ…….” แฮะๆ บอกตามตรงฉันไม่อยากให้จินซองอยู่ใกล้เขา ดูหน้าเธอสิ ยิ้มแป้นเลย - -

“แล้วเลิกเรียนฉันจะโทรหาคุณนะ ^^”




“…….เข้าใจแล้ว” อ่า นี่คือคำลาอีกคำของเขาสินะ เพราะเขาตอบแบบนั้นแล้วก็เดินจากไปเลย ^^

“………….” พอฉันหันหน้ามาอีกที จินซองก็ทำหน้ามุ้ยใส่ฉัน ^^
เหอะๆ ฉันล่ะสะใจจริงๆ

“……..- -* ยองฮี เธอหึงเขางั้นเหรอ”

“บะ…บ้าเหรอ -///-”

“นั่นแน่~~ เธอหึงแน่ๆเลย ดูสิหน้าเธอแดงกว่าลูกท้อซะอีก ทำปากแข็งไปได้”

“-///-…….ชิส์ ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว”

ฉันหึงจริงๆอ่ะหรอ - - ไม่มีท๊าง ไม่มีทาง ทำไมฉันต้องหึงนายปีศาจหน้าหล่อ นั่นด้วย






แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2010-08-13 18:54:51


คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
nooviiew
#36
13-08-2010 - 19:02:38

#36 nooviiew  [ 13-08-2010 - 19:02:38 ]




มาแล้วๆ

เร็วจริงๆ แล้วจะติดตามตอนต่อไปนะคะ


LTzir
#37
13-08-2010 - 19:04:43

#37 LTzir  [ 13-08-2010 - 19:04:43 ]







♥ ตอน 9 ♥



“โอ้ย อาจารย์บ้า สอนซะนักเรียนอยากฆ่าตัวตายกันทั้งห้อง - -*”

หลังโรงเรียนเลิกฉันกับจินซองก็เดินออกจากตึกเรียนเพื่อแยกย้ายกันกลับบ้าน เราต้องแยกทางกันหน้าโรงเรียนเสมอ เพราะบ้านอยู่คนละทิศกันเลย และรู้มั้ยฉันชักอยากแยกทางกับเธอตั้งแต่ออดโรงเรียนเลิกซะแล้วสิ เพราะเธอบ่นเรื่องอาจารย์มาตั้งแต่ในห้องแล้ว ถึงตอนนี้ก็ยังไม่หยุด…


“เหอะๆ จินซอง - - บางทีอาจมีแต่เธอก็ได้ที่คิดแบบนั้น”

“เฮอะ เธอไม่เห็นเพื่อนๆห้องเราเหรอ หลับในกับหมด หัวนี้ทิ่มโต๊ะกันเป็นแถวๆ”

“จ้าๆ^^”ไม่อยากเถียงกับเธอละ เดี๋ยวฉันต้องรีบกลับบ้าน”

“- - ทำไมต้องรีบด้วยล่ะยะ ปกติเธอมักจะชวนฉันไปกินไอศกรีมหน้าโรงเรียน ก่อนไม่ใช่เหรอ”

“เดี๋ยวนี้ไม่ได้หรอก…^^ เธอก็รู้ ฉันมีแฟนแล้วนะ เขาให้ฉันโทรหาตอนกลับถึงบ้าน”

“โหยๆ น่าอิจฉาจริ๊งงง!”

“อิอิ อิจฉาก็หาแฟนสักทีสิยะ ^O^”

“มันหาง่ายเหมือนหาของกินซะเมื่อไหร่ล่ะ …..ถ้าอยากให้ฉันมีแฟน ก็ยกแฟนเธอมาให้ฉันซะดีๆ”

“อ๊ะ!!! เรื่องอะไรล่ะ ”

“ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นย่ะ ฉันไม่เหมาะกับปีศาจแห่งโซลหรอก อิอิ”

“……-*- เธอกำลังจะบอกว่าฉันเหมาะกับปีศาจงั้นเหรอ”

“คริๆ คิดเอาเองสิ บ๊ายบายยยยยยยย ยองฮี พรุ่งนี้เจอกันน๊าาาา ^O^”

“บ๊ายบาย ”


ทำไมต้องอารมณ์เสียด้วยนะ ….แต่พอพูดถึงปีศาจแห่งโซล ซึ่งเป็นฉายาของเขา ฉันรู้สึกไม่ดีเลย เฮ้ย!!! คิดมากก็ปวดหัว กลับบ้านดีกว่าเรา

“ตุบ!!!!!!”

“โอ๊ย!!”


ระหว่างที่ฉันก้าวเท้าห่างจากโรงเรียนได้ไม่เท่าไหร่ ร่างของฉันก็ไปปะทะกับร่างของคนๆหนึ่ง…..ทำไมฉันถึงต้องเดินชนกับใครต่อใครไปทั่วเลยนะ



“เป็นอะไรรึป่าวครับสาวสวย ^^”

พวกขี้หรีอีกแล้วเหรอ ชอบมาอยู่แถวๆหน้าโรงเรียนเสมอเลย ทำไมถึงซวยเจอตั้ง 3 คน

“ไม่เป็นไรค่ะ ลาก่อน - -”

“เดี๋ยวสิ เอ๊ะ??? ฉันว่าผู้หญิงคนนี้หน้าตาคุ้นๆนะ”






“…….……..- -” จะบอกว่าเคยเจอมาแต่ชาติปางก่อนน่ะสิ มุกจีบสาวตื้นๆ

“………” พวกนั้นจ้องหน้าฉันเขม็ง ฉันรู้ฉันสวยไม่ต้องมองนานก็ได้ย่ะ /( -0-) เดี๋ยวหน้าหมองหมด

“…เฮ้ย!!!!! จำได้แล้ว ผู้หญิงที่เจอตอนอยู่กับไอ้ยูมินนี่”

“OoO!? อะ…อ้าว ไม่จริงรึว่า………”




“กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!! ปล่อยฉันนะT^T ”


ฉันร้องเรียกเพื่อหวังว่าจะมีใครสักคน มาช่วย แต่ไม่เลย คนรอบข้างพวกนั้นไม่กล้าเข้ามาใกล้เลยสักนิด พวกขี้ขลาด ทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะ T^T ฉันกำลังจะถูกลักพาตัวนะยะ

“อย่าร้องไปเลยไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก ”

“T^T ยูมินช่วยด้วย”

“ฮ่าๆๆๆ ไอ้ยูมินมันอยู่ที่เมียงดองโน้น คงมาช่วยเธอไม่ทันหรอก”

“เหอะๆ พอคิดถึงตอนที่มันรู้ ว่าผู้หญิงของมันถูกพวกเราปล้ำจะเป็นยังไงวะ”

“……..O[]O”

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ก็สะใจสิวะ”

“ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยยย!!!”

“โอ้ย!ฉันไม่เคยรู้จักพวกนายซะหน่อย จะโกรธจะเกลียดยูมินก็ไปหาเค้าดิ จับฉันมาทำไมอ่ะ T^T”

“ก็เธอดันเป็นผู้หญิงของมันทำไมล่ะสาวน้อย” ตาหัวล้านพูดพลางจับที่คางฉัน

“T^T ชั่วช้าที่สุดเลย”

“ปากดีนักนะ เดี๋ยวจะได้รู้ซึ้งสักทียัยนี่”

“ โฮว~~~ใครก็ได้ช่วยด้วย T-T ”


“ผัวะ!!!!!!”


ฉันถูกตีเหรอ ฉันหลับตาปี๋……แต่มันไม่ยักจะเจ็บแฮะ แต่แล้วพอฉันเหงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นร่างของผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอย่างสง่างามกับฉากหลังของแสงพระอาทิตย์ยามเย็น





“อย่ายุ่งกับเธอ!”

O.O!!! ใครมาช่วยฉัน???



ยามเย็นแสงแดดเรือนราง ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าใสราวกับทะลุผ่านได้ เมฆขาวเป็นแพบางกระจายเกลื่อนฟ้า แสงตะวันเจิดจ้าส่องผ่านชั้นเมฆข้างๆลงสู่พื้นถนน และปรากฏร่างของชายหนุ่มผู้ดูสง่างามดุจเจ้าชายในนิทานมิปาน

พระเจ้าทรงโปรด มีคนมาช่วยฉันอีกแล้ว

“เฮ้ย!!ใครวะ มายุ่งอะไรด้วย อยากตายเหรอไงวะ”

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ก็ถอยไปซะ” โห เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันคิดว่าสวยที่สุดในโซล

“ฮ่าๆๆๆๆๆ พูดออกมาได้ ขำว่ะ ไอ้ตุ๊ดเอ้ย”

“^^” เขายิ้มเล็กๆ นี่มันใช่เวลายิ้มหรอ ถึงแม้เขาจะมากับเพื่อนอีกสองคนก็เหอะนะ

“เฮ้ย! สั่งสอนมันหน่อย!!!!!” พวกนักเลงพูด

เขายังยิ้ม ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะสู้ตาบ้ากามพวกนี้ได้ยังไง - - ถ้าเป็นยูมินก็ว่าไปอย่าง…. แต่ทว่า?……….ฉันคิดผิดอีกแล้ว ผู้ชายที่มากับเขาเล่นงานพวกนั้นล้มกองพื้นกันหมดเลย - - โดยที่ตัวเขายังไม่ได้ขยับตัวไปไหนเลย

“โอ๊ย!!!! แกเป็นใครวะ” หนึ่งในบรรดาพวกบ้ากามพูดขึ้นในขณะที่เลือดในปากไหลออกมาเหมือนผีดิบในนวนิยาย สยองสุดๆของบอก - -

“แกไม่มีสิทธิแตะต้องคุณชายแทมุน…” ผู้ติดตามคนหนึ่งพูดขึ้น

“เฮ้ย พวกนี้ไม่ธรรมดาว่ะ ถอยก่อนเหอะ อู๊ย~~”

“……..”

“เป็นอะไรหรือป่าวครับ” เขาหันมาถามฉัน ที่ยืนอึ้งอยู่ คุณชายหรอ โห เขาดูสูงศักดิ์จัง

“ไม่เป็นไรแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ”

“^^ ครับ”



“เดี๋ยวผมให้คนไปส่งที่บ้านนะครับ”

“เอ่อ…ไม่เป็นไรค่ะ ^o^ ฉันไปเองได้”

“จะเอาอย่างงั้นหรือครับ งั้นช่วยส่งข้อความกลับเบอร์นี้ทันทีที่กลับถึงบ้านได้ไหมครับ ผมอยากแน่ใจว่าคุณถึงบ้านโดยปลอดภัยแล้ว”

“^^” งั้นก็ได้ค่ะ” ^^ คงไม่เป็นไรน่ะ ไหนๆเขาก็เคยช่วยฉันไว้

หลังจากนั้น พอฉันถึงบ้าน ฉันก็ส่งข้อความถึงเขาคนนั้น เขาดูอ่อนโยนและใจดี สมกับที่เป็นถึงคุณชาย







แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2010-08-13 19:24:05


คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
chelsea
#38
13-08-2010 - 19:23:20

#38 chelsea  [ 13-08-2010 - 19:23:20 ]




ว้าว!!!!!!!!!


LTzir
#39
13-08-2010 - 19:24:49

#39 LTzir  [ 13-08-2010 - 19:24:49 ]







♥ ตอน 10 ♥



~ฮัลโหล~ฉันยองฮีนะ~ เวลานี้คือเวลาที่ฉันต้องโทรหายูมิน พอฉันกลับถึงบ้านเก็บของเรียบร้อยแล้วก็รีบวิ่งไปโทรศัพท์บนห้องทันที

~อืม…..~ - - เขาพูดน้อยจัง

“ฉันอยู่บ้านแล้วล่ะ”

~อืม….~

~…..- -“ ฉันโทรมาแล้วนะ~ จะคุยอะไรดีอ่ะ เขาพูดเป็นอยู่คำเดียวหรือไงนะ

~อืม….~

~ ฉันจะวางละนะ~ เริ่มเคืองแระ คร๊าาาาาาา ก็ไอ้บ้านี่เอาแต่อืม -*- ขอด่าในใจหน่อยเถอะ อึดอัดมานาน

~เดี๋ยว!!!~



~นึกว่าคุณจะไม่พูดคำอื่น - - นอกจากคำว่า อืม ซะแล้วสิ~

~….ฉันไม่ค่อยคุ้นกับการคุยโทรศัพท์~

~หาาาาา!?~

~………ปกติฉันไม่ชอบคุยกับผู้หญิงทางโทรศัพท์~

~ไม่จริงอ่ะ~

~หลอกเธอแล้วได้อะไร~

~^^” ไม่รู้สิ ฉันคิดว่าคุณเป็นคนเนื้อหอม ชำนาญการพูดกับสาวๆทางโทรศัพท์ซะอีก~

~งั้นเธอก็เปลี่ยนความคิดซะใหม่ ฉันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด~

~…..^^” ~

~……..~ พอฉันเงียบเขาก็เงียบตามT^T เขาต้องเบื่อฉันแน่ๆเลย




~คุณทานข้าวรึยัง~

~ยัง……เธอล่ะ~ T^T อย่างน้อยเขาก็ถามฉันกลับละนะ ดีใจจัง

~ยังจ้า ^o^~

~ตอนนี้เธออยู่กับพี่สาวเหรอ~

~ป่าวจ้า พี่ฉันยังอยู่ที่ทำงาน ปกติเค้าจะกลับตอนดึกๆ~

~…….แล้วเธอ…กินข้าวกับใคร~

~….^^” ก็กินคนเดียวซะส่วนใหญ่~

~…………..ฉันจะไปรับเธอ รออยู่ที่บ้านนะ~

~ห๊ะ!!!…………..~


~อีกสิบนาทีเจอกัน ตรู๊ด~~ตรู๊ด~~~


ทำไมเขาถึงไม่หัดบอกลาใครก่อนวางสายบ้างนะ - -“ เค้าจะมารับเหรอ??





………



โอ๊ยตายๆๆ เสื้อตัวนั้น เอาไปไว้ไหนนะ ที่เขาซื้อให้ ฉันหาไม่เจอ T^T……..






ด้วยความพยายามอย่างสูง..- - ในที่สุด ฉันก็ได้ชุดที่เขาซื้อให้ ตื่นเต้นจังๆ เขาจะพาฉันไปไหนนะ


...
...................






ไม่นาน เขาก็มารับฉันที่หน้าบ้าน.....

“………. ” เขาจ้องฉันอีกแล้ว เหมือนกับว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ระหว่างอยู่บนรถ
แล้วพักหนึ่งก็มีเสียงประหลาดดังขึ้น - -“



มันเป็นเสียงอึดๆของโทรศัพท์ของเขานี่เอง…..
เขาก็ชอบปิดเสียงโทรศัพท์เหมือนกันเหรอ……….สักพักเค้ามองดูเบอร์แล้วก็กดรับสาย

“ตื้ด!……หือ……อึ่มๆ เธออยู่นี่แหละ….……. ”

ฉันพยายามเดาว่าใครโทรมา แต่ก็ไม่สามารถรู้ได้เลย ก็ยูมินเขาเล่นพูดสั้นตี๊ดเดียว จับใจความอะไรไม่ได้เลยอ่ะ…


“เวรเอ๊ย!!!…………เอ่อๆ…”

เขาวางสายแล้ว แล้วจ้องหน้าฉันตามเคย…!? แต่มันเปลี่ยนไปเพราะเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่าง

<<< หน้ายูมิน
<<< หน้ายองฮี

“………อะไรเหรอคะ?”

“เธอมีอะไรจะบอกฉันรึป่าวฮานยองฮี”

“……ไม่มีนี่คะ”

“อือฮึ” เค้าเลิกคิ้วข้างหนึ่ง เหมือนเค้าจะสื่อให้ฉันรู้ว่า
นี่ไม่ใช่คำตอบที่เค้าต้องการ - -

“ไม่มีจริงๆค่ะ………..”

“…..มินอันมันบอกว่า เมื่อกลางวันเธอมีเรื่องกับไอ้กร๊วก!” - -

ไอ้กร๊วก????

“……………” มินอันบอกอะไรเขานะ

เอ๊ะ!!! เขารู้เรื่องนั้นได้ยังไงกัน ……..
ฉันลูบหัวตัวเองทำหน้าแหยๆก่อนพูดขึ้น

“อ๋อ…เรื่องเมื่อกลางวันนี่เอง ^^” ฉันถูกทำร้าย แล้วก็มีคนมาช่วยฉัน”

“ทำไมเธอไม่บอกฉัน!!!!!” เสียงตะโกนของเขาทำเอาฉันขนลุกซ่า

“อ่า ฉันแค่คิดว่าเรื่องมันผ่านไปแล้ว”

“แต่เธอก็ไม่คิดจะบอกฉันสักคำ”

“…….ขอโทษค่ะ”

“……….. ห้ามทำแบบนี้อีกเด็ดขาด ฉันไม่ชอบ!! รู้ป่ะ”

“ค่ะ… ฉันจะบอกคุณทุกเรื่องที่ฉันรู้เลย”

“ต่อจากนี้ ทุกวันหลังเลิกเรียนฉันจะเป็นคนไปรับเธอเอง เข้าใจไหม”

“อ่า ค่ะ ” นอกจากได้แฟนแล้ว ยังได้บอดี้การ์ดไปในตัว โชคดีจริงๆเลยเรา - -



เขาพาฉันไปกินข้าวที่บาร์เหล้าที่เดิม ให้ตายเหอะ เลือกที่ๆมันโรแมนติกกว่านี้ไม่ได้รึไง ฉันได้แต่คิด

แล้วรู้มั้ย หลังจากเขาเข้าร้านมาเขาแทบไม่ได้คุยกับฉันเลย หรือเขาจะโกรธฉันจริงๆ เรื่องเมื่อกี้ บวกกับสาวๆพากันควงแขนเขาชวนดื่มเหล้าบ้าง พูดคุยบ้าง จนเราแทบไม่ได้นั่งด้วยกัน ปล่อยให้ฉันนั่งคนเดียว แถมยังไม่มีใครกล้ามาโต๊ะนี้อีกต่างหาก ดูเหมือนพวกเขาจะรู้ว่าฉันมากับคิมยูมิน....









แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2010-08-13 19:35:35


คิ ด ถึ ง จั ง. . . . . . . . . . . ♥
- ยั๊ย โหด -
#40
- ยั๊ย โหด -
13-08-2010 - 19:29:15

#40 - ยั๊ย โหด -  [ 13-08-2010 - 19:29:15 ]




สู้ๆ ค่ะ สนุกๆๆ

เจอหนุ่มๆ แล้ว อดใจไม่ไหว โฮะ โฮะ โฮะ !!!



ลงข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้
เข้าสู่ระบบสมัครสมาชิก



ข้อมูลเมื่อ 26th March 2024 08:07

โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ