porpar2541
"Perfect Difference"
"ขาวกับดำ...ฟ้ากับเหว...กลางวันกับกลางคืน...ทั้งสองสิ่งแตกต่างกัน แต่ไม่อาจแยกจากกันได้"
แล้วถ้าเป็น...พ่อหนุ่มใจดีเป็นที่รักของทุกคน กับ คนนักเลงอย่างเขาที่เป็นที่เกลียดชังและหวาดกลัวล่ะ
.
.
ฮะแฮ่ม!! นี่คือเพื่อนซี้ของผมเองครับ เอ่อ...เจ้าคนขวามือของพวกคุณน่ะ
ดูหน้าหมอนี่สิ นักเลงแล้วก็กวนโอ๊ยสุดๆเลยอ่ะ!! ต่างจากผมโดยสิ้นเชิง ใส่แว่น ผมฟูๆมองยังไงก็เด็กเนิร์ดชัดๆ เฮ้อ...
แต่เป็นเรื่องที่แปลกมากที่เรามาเจอกันได้ ต้องเป็น "โชคชะตา" แน่ๆเลย (ถุ้ย!!! พูดอย่างกับคู่รัก ฮ่าๆ)
แต่ก็ไม่รู้จะเอาอะไรมาเทียบนี่หน่า...ช่างเถอะ!!! แต่ก่อนผมไม่ได้พูดมากแบบนี้หรอก โดนรังแกตลอดแหละ
โดนเจ้าพวกนักเลงปากซอยไถตังประจำ วันนั้นผมจะโดนทำร้าย หมอนี่ก็มาช่วยเอาไว้ล่ะ
แถมยังว่าผมอีก "เห็นหน้าเอ๋อๆ แต่นิสัยไม่ต้องเอ๋อตามก็ได้นะ หัดสู้คนซะบ้างสิ" เหมือนจะด่าแต่ก็รู้แหละว่าเป็นห่วง
แต่คนอย่างผมจะไปสู้ใครเขาได้ ไปๆมาๆเลยเกาะติดหมอนี่แจซะเลย ฮ่าๆ
อ๊ะๆ เพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยผมไว้ ผมก็เลยช่วยติวหนังสือให้เขา จนตอนนี้เราเรียนที่เดียวกันด้วยนะ!!!!
.
.
.
"ไอ้แว่นทำอะไรของแกเนี่ย"
"ถ่ายรูปไง รูปต่อไปขอยิ้มๆ"
"ไม่เอาเว้ย! ฉันไม่ชอบถ่ายรูป..."
"ฮ่าๆๆๆ รูปหน้าเหวอนี่ตลกมาก ฮ่าๆ รูปต่อไปยิ้มหน่อยสิ"
.
.
.
"1 2 3...แชะ" (ให้คนแถวนั้นถ่ายให้)
"ขอบใจมากนะ...โหย กว่าจะยิ้มได้ เท่ไม่เบาเลยนี่หว่า"
"ไม่ยิ้มเดี๋ยวหาว่าไม่รักษาสัญญากันพอดี"
"เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ? ไม่ได้ยินเลย"
"บอกว่าไปกันได้แล้ว...จะได้ไปทำอย่างอื่นต่อ"
"โอเค^^"