โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ
When You're Gone - ไม่ว่าจะนานแค่ใหน "ผมก็จะคุณนะ .. รวีกานต์ " [YAOI]
bank42n
#1
17-01-2015 - 04:19:38

#1 bank42n  [ 17-01-2015 - 04:19:38 ]








เนื้อหามีความ Y







18 ม.ค. 2004



สวัสดีครับ ผมชื่อเมฆินทร์ ผมมาที่นี่มารอคนๆนึงเหมือนกับปกติที่มาทุกวันอยู่แล้ว


วันนี้เป็นวันครบรอบ 5 ปีพอดีที่ผมรอเขามา










ผมมารอเขา...


เพื่อที่สักวันผมจะได้เจอเขาอีก





.
.
.
.
.
.
.






18 ม.ค. 1999




เมื่อ 1 เดือนก่อนผมได้เจอกับคนๆหนึ่ง เขาเป็นคนดีมาก เขาบอกว่าเขาหลงมาจากอีกโลกหนึ่ง นั่นคือ " โลกมนุษย์ "

เขามาโดยเก้าอี้ที่เขาอ้างว่าเป็นเทคโน .. โลยี ตัวนึง และเขาก็สามารถกลับไปได้ด้วยเก้าอี้ตัวนั้น แต่ทว่า ... มันพังไปแล้ว 1 เดือนที่ผ่านมาเขาพยายาม ซ่อมมันจนสำเร็จ

ผมสนิทกับเขามาก 1 เดือนที่ผ่านมาผมรู้ว่าผมมีความรู้สึกดีให้กับเขา ผมไม่อยากให้เขากลับไป.....

แต่มันช่วยไม่ได้ ... วันนี้เขาจะกลับไป กลับไปใช้ชีวิตปกติ กลับไปอยู่ในที่ๆเขานั้นควรจะอยู่ .... ผมรู้สึก ..ผูกพันกับเขามาก ถ้าเขากลับ

ไป ผมไม่แน่ใจว่าจะสามารถอดทน กับความเหงาได้มั้ย ผมจะสามารถทนอยู่โดยไม่มีเขาได้รึเปล่า ?





.
.
.
.
.



" รวีกานต์ ... นายจะกลับมาอีกไหม ? ที่นี่ต้อนรับนายเสมอนะ ... " ผมตัดสินใจถามไป ทั้งๆที่ผมรู้คำตอบอยู่แก่ใจอยู่แล้ว เขาเป็นมนุษย์ ควรอยู่ในที่ควรจะได้อยู่

" .... " เขาเงียบสักพักเหมือนคิดอะไรอยู่สักอย่างก่อนจะตอบ " ผมอยากกลับมา .. ผมจะกลับมานะ ถ้าเก้าอี้ของผมสามารถใช้งานได้อีก ... แต่โอกาศมันน้อยเหลือเกิน " เขาพูดเรื่องแบบนี้ แต่ก็ยังฝืนยิ้ม

... ผมตกใจกับคำตอบ ... เขาอาจจะไม่ได้กลับมาอีกจริงๆอย่างนั้นหรือ ? ความหวังผมมันน้อยขนาดนั้นเลยหรือ ?











" แต่ผมจะกลับมาที่นี่นะ ผมต้องมาให้ได้ แต่ผมขอเวลาสำหรับการสร้างอุปกรณ์ และการเตรียมการที่จะมาอยู่ที่นี่ได้ไหม " เขายิ้ม ...แต่ผมรู้ว่าเขาฝืนยิ้มและพูดต่อ " ดูสิ ผมมาที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าสำรองมาใว้ใส่ด้วยซ้ำ ฮ่ะๆ "


การหัวเราะนั่น ผมรู้นะว่าเขาซ่อนอะไรไว้ข้างใน ผมอายุ 104 ปีแล้ว ด้วยประสบการณ์ ผมสามารถดูเขาออกได้ไม่ยากเลย ว่าเขานั้นกำลังแกล้งหัวเราะ

" ฉันจะมั่นใจได้อย่างไร ? ว่านายจะกลับมา ? " ผมพยายมข่มเสียงสั่นๆของตัวเองไว้ ..พยายามยิ้ม ... ผมรู้ว่ามันเห็นแก่ตัว แต่ผมก็อยากให้เขาอยู่ต่อ .. อีกสักวันก็ยังดี









" คุณมองฟ้าสิ พระอาทิตย์ มันมา แล้วมันก็ไป แล้วมันก็มาอีก ผมอยากให้คุณคิดเสียว่าผมเป็นพระอาทิตย์ดวงนั้นนะ " เขาชี้ไปที่พระอาทิตย์ จากนั้นก็พูดต่อ "ผมจากไปเพื่อให้คนฝั่งนั้นได้หายห่วงว่าผมนั้นปลอดภัย ผมยังมีชีวิต แล้วเดี๋ยวผมก็จะกลับมาอีก เพื่อให้คุณได้อยู่กับผมบ้างอย่างที่เราทั้งคู่ต้องการ ไม่ต้องห่วงนะ " นายไม่รู้จริงๆใช่ไหม ... พระอาทิตย์ของที่นี่น่ะ ไม่มีหรอก .... นั่นมันพลังเวทย์ที่คนในหมู่บ้านช่วยกันสร้างขึ้นต่างหาก ....

ผมได้แต่พยักหน้า พยายามเข้าใจ พยายามเชื่อใจเขาว่าเขาจะต้องกลับมา .... ผมอยากให้เป็นแบบนั้น ไม่ว่าพระอาทิตย์จะกลับมาไหม แต่เขาจะต้องกลับมา










" ผมไปแล้วนะ ... " เขายืนขึ้น เดินตรงไปที่เก้าอี้และหันมามองผม พร้อมด้วยน้ำเสียงที่พยายามข่มเสียงสะอื้นในลำคอ " ดูแลตัวเองให้ดีนะ ผมรู้ว่าคุณไม่มีผมก็อยู่ได้ ขอให้ ... มีความสุขนะ สัญญาล่ะ ว่าต่อให้ไม่มีผมคุณก็ไม่เหงา คุณจะต้อง .... " เขาเริ่มน้ำตาคลอ


ผมเองก็อยากร้องไห้มันออกมาตอนนี้ ร้องไห้ให้หนักๆ ปลดปล่อยมันออกมา









" คุณจะต้องยิ้ม ... ยิ้มเข้าใว้นะ อย่าร้องไห้ ... นี่ .. อย่าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นสิ มองที่ผมสิ เห็นมั้ย...ผมยังยิ้มได้เลย ยิ้มแบบนี้ไง คุณจะต้องมีความสุขนะ ถ้าคุณไม่มีความสุขผมจะมีความสุขได้ยังไง ... ยิ้มสิ ... ยิ้ม .... " เขาพยายามที่จะฉีกยิ้ม แต่จะรู้มั้ยว่าเขาน้ำตาไหลอยู่นะ


อย่ามาหลอกกันสิ นายเองก็ร้องไห้ไม่ใช่หรอ







" รักษาตัวด้วยนะ .... อย่ากินน้ำชาเยอะเกินล่ะ .. เดี๋ยว...ติดเอาได้นะ วาดรูปก็....พยายามพักบ้าง... นะ เวทย์มนต์น่ะ...อย่า...ใช้บ่อย พยายามพึ่งตัวเองบ้าง " เขาพูดไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก " ผมไปก่อนนะ ... ดูแลตัวเองด้วยล่ะ " อะไรกัน เมื่อกี้คือประโยคคำถามรึเปล่านะ ? ถ้าใช่ผมจะตอบเขาว่า ไม่ ผมไม่สามารถดูแลตัวเองได้นะ ผมจะกินน้ำชาเยอะๆ ผมใช้เวทย์มนต์เยอะๆให้หมดแรงเลย ผมจะวาดรูปเป็นวันๆโดยไม่ทานเวทย์ ผม ... นายต้องอยู่ อยู่คอยห้ามฉันคอยดูแลฉัน



ขอร้อง...








ผมโบกมือลา ... พยายามข่มน้ำตา พยายามควบคุมตัวไม่ให้วิ่งเข้าไปกอดเขา พยายามรั้งตัวเองเอาไว้...


ไม่นะ .... ไม่!!!!!!!








เขา ... ไปแล้ว



.
.
.
.
.
.
.
.



18 ม.ค. 2004




ผมมองพลังเวทย์ที่สร้างมาให้แสงสว่างบนท้องฟ้า ... ถ้านั่นเป็นดวงอาทิตย์ที่เขาพูดถึงแล้ว .... เขาจะกลับมาเร็วหว่านี้หรือเปล่านะ ...








ผม ... คิดถึงเขา ... การรอครั้งนี้นานเหลือเกิน ไม่รู้จะว่ามีเป้าหมายปลายทางการรอไหม " แต่ผมจะรอ " ไม่ว่ามันจะนานแค่ใหน ไม่ว่าโลกเวทย์มนต์จะแตกสลายไปใหน แต่ผมจะรอเขา









ผมล้มตัวลงนอน พยายามหลับตา ... ผมหวังว่าพอตื่นมาทุกอย่างจะเป็นเพียงความฝันที่ผมฝันเท่านั้น พอผมตื่นมา ผมจะอยู่บนที่นอนในโพรงไม้ที่ผมอาศัย






.
.
.
.
.

.
.




ไม่ใช่ ... มันไม่ใช่ความฝัน ..... กองหนังสือมากมายที่เขาเอาติดตัวมาด้วยมันยังอยู่ ตะกร้าที่เขาใส่มายังอยู่ ... ผมยังจำสัมผัสของเขาได้
และที่นี่ยังมีสมุดที่เขาบันทึกชีวิตประจำของเขาอยู่ ...













.
.
.
.
.



แต่ถึงแบบนั้น ....



















อ๊ากกกกก เป็นการตั้งกระทู้ที่ยาวนานมากกกกกกกกกก นั่งทำตั้งแต่ 5 โมงเย็น เสร็จตอนตีสี่ 55555 นั่งทำจนขาเป็นง่อยกันเลยทีเดียว

เอาล่ะ กระทู้ผลงานออกมาช้ากว่าปกติเพราะช่วงแรกๆรู้สึกหมดกำลังใจหน่อยๆ จะไปปรึกษาใครก็กลัวว่าเราไปงี่เง่าใส่ เลยพยายามข่มใจ

ตัวเองซักพัก แล้วก็มาตั้งกระทู้ได้อย่างที่เห็น 5555555 เอาเป็นว่า ขอบคุณมากครับ ที่อ่านถึงตรงนี้ ขอบคุณหลงกดเข้ามา ขอบคุณที่รับ

ชมผลงาน ขอบคุณสำหรับดาวที่ให้ ขอบคุณสำหรับการกดโหวตกระทู้ ขอบคุณสำหรับการคอมเม้นต์ (การได้สิ่งเหล่านี้มาเป็นกำลังใจที่ดี

จริงๆนะ รู้สึกคุ้มค่านะที่ยอมเหนื่อยมา 555 ) ตอนนี้หมดเร่ืองบ่ยละล่ะ ขอจบกระทู้แต่เพียงเท่านี้ ขอบคุณมากครับ









แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2015-01-17 18:11:22
ถั่วเน่าน้อย59
We love sims 3
Catoon_sung
Holyday_BT
I love Sim
Marinano
Chompoococo
GifteD_butterfly
eunkyo
RinnieRinZz
onnarin
mark_kung441
TangTe_
ถั่วเน่าน้อย59
We love sims 3
Catoon_sung
I love Sim
Marinano
Chompoococo
GifteD_butterfly
eunkyo
pizza2011
RinnieRinZz
onnarin


#กอดกับบุญ
เด็กเนิร์ด
#2
เด็กเนิร์ด
17-01-2015 - 07:13:18

#2 เด็กเนิร์ด  [ 17-01-2015 - 07:13:18 ]






ว้าวววๆๆๆผลงานพี่แบงค์มาอีกแล้วเป็นว่าผมรีบมาดู มาเม้นท์ อิ อิ เก่งมากๆครับ

bank42n
bank42n


เล่นแล้วเด้อ
We love sims 3
#3
17-01-2015 - 07:49:49

#3 We love sims 3  [ 17-01-2015 - 07:49:49 ]





เข้ามาส่องเพราะเดาว่ามันจะ Y แล้วมัน Y จริงๆ

ผลงานยังดีเหมือนเดิม ไม่เสียชื่อ bank42n






คนทำผลงานดีๆแบบนี้หายไปไหนหมด กลับมาร์


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2015-01-17 07:54:25
bank42n
bank42n


ดากม้า 5555
Noo Naa
#4
17-01-2015 - 08:35:24

#4 Noo Naa  [ 17-01-2015 - 08:35:24 ]




ฟินจัง

เศร้าจนแทบน้ำตาไหลเชียวหละ



bank42n
bank42n


Natsu X Gray
Catoon_sung
#5
17-01-2015 - 09:29:17

#5 Catoon_sung  [ 17-01-2015 - 09:29:17 ]






กรี๊ดดด..มุมกล้องนี้สุโค่ยมากก(อิจฉาา)
อารมณ์นี่มาเต็มเลยยย
ทำเหมือนละครเลยเนอะ
ส่วนคุณน้องคะ ไปรอทำไมผู้ชายคนนั้น
มาหาพี่ดีกว่านะเร๊วๆๆๆๆๆ

bank42n
bank42n

Holyday_BT
#6
17-01-2015 - 09:51:09

#6 Holyday_BT  [ 17-01-2015 - 09:51:09 ]





เศร้าเลย ซึ้งมากเลยค่ะ ทุกอย่างทำได้ลงตัวมากเลย ทั้งเพลง ทั้งภาพ สุดยอดเลย

bank42n
bank42n


Shintarō Midorima
I love Sim
#7
17-01-2015 - 10:47:03

#7 I love Sim  [ 17-01-2015 - 10:47:03 ]





ฮือออ เศร้าจัง
ซิมส์หล่อทั้งสองคนเลย ภาพก็สวยงามอลังการมากๆ

bank42n
bank42n

Marinano
#8
17-01-2015 - 10:59:57

#8 Marinano  [ 17-01-2015 - 10:59:57 ]




เยี่ยมมากครับน้ำตาไหลเลยทีเดียว

bank42n
bank42n


RAIN
ppaintsone
#9
17-01-2015 - 11:07:29

#9 ppaintsone  [ 17-01-2015 - 11:07:29 ]





หูยยย ชอบมากเลยอ่ะค่ะ
งานสวยงานดีมากเลยอ่ะ >_<

bank42n
bank42n


เขียนไปที่ใจคิด
Chompoococo
#10
17-01-2015 - 11:14:19

#10 Chompoococo  [ 17-01-2015 - 11:14:19 ]






หือ ภาพอลังมากค้า

bank42n
bank42n


บาย
realbyuny
#11
17-01-2015 - 11:19:07

#11 realbyuny  [ 17-01-2015 - 11:19:07 ]





เริ่ด

bank42n
bank42n


สัมภาระคือทุกข์สุขที่เราแชร์กัน
gotty_narak
#12
17-01-2015 - 11:35:48

#12 gotty_narak  [ 17-01-2015 - 11:35:48 ]





ร้องเลยอ่า
ชอบแนวนี้เลย
ชาย ชาย

bank42n
bank42n


ความทรงจำดีๆหมดเลย แงคิดถึงจัง
nesumiotaku
#13
17-01-2015 - 12:12:32

#13 nesumiotaku  [ 17-01-2015 - 12:12:32 ]




แงงง อ่านจบแล้วร้องไห้เลยค่ะ เศร้าาาา


bank42n
bank42n

eunkyo
#14
17-01-2015 - 13:25:01

#14 eunkyo  [ 17-01-2015 - 13:25:01 ]






ชอบมากเลยค่ะ เศร้ามากด้วย
'การรอคอยถึงแม้จะไร้จุดหมายแต่ผมก็จะทำ'
เป็นข้อความที่โดนมากเลยค่ะ ภาพก็สวยมากด้วย
โดยรวมคือชอบมากกกกกกกกก

bank42n

euanglove
#15
17-01-2015 - 13:34:27

#15 euanglove  [ 17-01-2015 - 13:34:27 ]





เศร้าาา

bank42n
bank42n

ถั่วเน่าน้อย59
#16
ถั่วเน่าน้อย59
17-01-2015 - 18:56:31

#16 ถั่วเน่าน้อย59  [ 17-01-2015 - 18:56:31 ]





โฮกกกกกก เปรียบดั่งได้อ่านละครสั้นเรื่องนึง!
ตอนจบของเรื่องนี้ถ้าคิดต่อนี่มันน่าเศร้ามากเลยนะ
คือ รวีกานต์ เป็นมนุษย์ ยังไงอายุไขก็มีจำกัดอยู่แล้ว
ยังไงๆ รวีกานต์ ก็ต้องจากไปก่อนอยู่แล้วแน่ๆ ... กรรม
หรือเหตุผลที่ไม่ได้กลับมาหาจะเป็นเพราะ ... โหยยยย
มโนต่อเอาเองแล้วน้ำตาแทบไหล 5555

พี่ชอบงานนี้ของแบงค์มากๆเลยเน้ออ การจัดฉากอะไรนี่
เริ่มดีขึ้นล่ะ พี่ชอบภาพกองหนังสือมากๆอ่ะนี่พูดเลยยยย

พี่ว่าแบงค์น่าจะใช้มุมกล้องแนวๆนี้ทำละครต่อนะะ
มันจะเยี่ยมมากก ยังไงก็จะรอติดตามงานต่อไปจ้ะ



bank42n
bank42n

dolranard
#17
18-01-2015 - 01:46:12

#17 dolranard  [ 18-01-2015 - 01:46:12 ]





แงง เศร้าอ๊าา การรอคอยเป็นอะไรที่ทรมานมาก
สงสารเมฆินทร์

bank42n
bank42n


Miss u guys
goodday555
#18
18-01-2015 - 14:26:31

#18 goodday555  [ 18-01-2015 - 14:26:31 ]






แอร๊ย พี่เเบงค์อ่า สร้างซิมได้งามมาก เเม้จะเปน ผช อิอิ

มุมกล้องอย่างเทพอ่ะ ดูทีก็ฟินที ย้อนดูใหม่อยู่นั่นละ 55+ กว่าจะได้มาเขียนคอมเม้น ดูอยู่หลายตลบ อ่านเเล้วก็ฟินนะ

เเต่น้ำยาจะไหลเฉยๆ 555+ ชอบค่ะ

bank42n
bank42n


H E L L O :) #2016
pizza2011
#19
18-01-2015 - 19:18:06

#19 pizza2011  [ 18-01-2015 - 19:18:06 ]





เรื่องประทับใจมากเลยค่ะ
รักที่ต้องรอ ถึงต้องรอแต่ก็ยังคงที่จะรัก

..........................
ไม่อยากให้รักเป็นดวงอาทิตย์ที่มาแล้วก็ไป
แต่อยากให้รักเป็นท้องฟ้าที่จะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา

รอคอยให้รวีกานต์กลับมา

bank42n
bank42n

RinnieRinZz
#20
19-01-2015 - 03:52:12

#20 RinnieRinZz  [ 19-01-2015 - 03:52:12 ]





โอ้ยๆๆๆๆ

เมฆินทร์ ลูก ทำไมไม่ตามหนูรวีไปล่ะลูก

แบบว่านั่งเก้าอี้ตัวเดียวกัน กอดกันไว้ แล้วก็ แว๊บ...กลับโลกไปพร้อมกันอาไรเง้

ทำไมต้องรอแบบนี้ มันเศร้าเกินไป โอ้ย

คนรักกัน ใยฟ้าต้องพรากเค้าจากกัน มันเศร้าเกินไปแล้วนะ

ขอให้ รวีกลับมาไวๆนะ จะได้มาอยู่ด้วยกันซักที

bank42n
bank42n

  • 1
  • 2

ลงข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้
เข้าสู่ระบบสมัครสมาชิก



ข้อมูลเมื่อ 22nd March 2024 10:31

โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ