▐▐┠ ✥ FRAME ✥ ┨▌▌






เมื่อครั้งเรายังเด็กเราทุกคนต่างทำตามความรู้สึกของตัวเอง


ชอบ รัก สนุก เราต่างเลือกทำมันโดยไม่ต้องกังวลถึงสิ่งที่ตามมา


แต่เมื่อเราได้เติบโตขึ้น


เราต่างได้เรียนรู้แล้วว่าชีวิตมันก็เหมือนห้องที่ว่างเปล่า


มีแต่เพียงตัวเราเท่านั้นที่จะนำสิ่งต่าง ๆ เข้ามาใส่ในห้องนั้นจนเต็ม


โดยเฉพาะคำว่า " กรอบของความคิดและความรู้สึก "


กรอบเหล่านั้นถูกปะปนกับความทรงจำสมัยยังเยาว์วัย


รอคอยแค่เพียงวันหนึ่ง ที่เราจะกล้าหาญพอ


และก้าวเดินออกมาจากกรอบที่เป็นตัวเราเองนั่นล่ะที่สร้างขึ้นมาเอง



ยิ่งโต ยิ่งมากเหตุผล ทั้ง ๆ ที่บางสิ่งไม่จำเป็นต้องใช้มันเลยก็ได้ . . . .
































งานนี้เป็นงานที่ถ่ายไว้นานแล้วแต่ลงใน tumblr แต่เพิ่งตั้งกระทู้ใน tts

คนที่เห็นผ่าน tumblr มาแล้วก็อย่าเพิ่งเบื่อน้า งานนี้มีข้อผิดพลาดอยู่หลายอย่างเลย

เพราะความขี้เกลียจและด้วยที่ทำเพื่อแก้เบื่อเลยลงเงาได้กากมาก ๆ ไม่ค่อยเก็บรายละเอียด

เห็นจุดไม่ดีแล้วแต่ไม่แก้ด้วย งานนี้โทษตัวเองไปเต็ม ๆ

ฉากเลือกใช้กรอบรูปหรือแฟรมที่ว่างเปล่าเข้ามาจัด และก็ใส่พวกของเล่นที่เด็ก ๆ มักจะเล่นเข้าไป

เป็นพวกรถไฟหรืออะไรจุกจิก ทำเอามาสื่อแทนกรอบความคิดกับความทรงจำสมัยเด็กประมาณนั้นนะ

ชอบคำโปรยข้างบนนั้นจัง

"ยิ่งโต ยิ่งมากเหตุผล ทั้ง ๆ ที่บ้างสิ่งไม่จำเป็นต้องใช้มันเลยก็ได้ . . . . "


โทนสีของภาพสวยมากค่ะ มันสื่อถึงความอึดอัด การต้องอยู่ในกรอบความคิดการชี้นำของคนอื่นได้ดีมาก
เรื่องซิมส์ไม่ต้องพูดถึงสวยมาก มีอเอกลักษณ์ อัตลักษณ์เป็นของตัวเอง

รอติดตามงานต่อไปนะค่ะ

ชอบมากกกก
ดูเป็นสาวมั่นดีจัง เท่ๆ

งื้อออออ ♥
สวยมากเลยค่ะ ชอบการแต่งสีภาพแบบนี้มากๆ
ซิมส์สวยมาก ตาคม จมูกโด่งเป็นสัน ชอบมากก